Гідронім
Гідро́німы (ад па-старажытнагрэцку: ὕδωρ — вада + ὄνομα — імя) — адна з клясаў тапонімаў — назвы водных аб’ектаў (рэк, азёраў, мораў, заліваў, праліваў, каналаў і г.п.)[1]. Вывучэньне гідронімаў займаецца навука гідратапані́міка. Назвы водных аб’ектаў захоўваюцца на працягу стагодзьдзяў і тысячагодзьдзяў, таму гідронімы маюць вельмі высокую лінгва-гістарычную каштоўнасьць.
Аналіз гідронімаў дазваляе прасачыць этнічныя і міграцыйныя працэсы на прылеглай тэрыторыі, шляхі засяленьня і напрамкі міграцыі народаў, выявіць кантакты і сыстэмныя сувязі паміж рознымі этнасамі і гістарычную зьмену аднаго этнасу іншым, узнавіць геаграфічныя ўмовы мясцовасьці, гістарычныя падзеі.
Разнавіднасьці рэдагаваць
Адрозьніваюць пелагонімы (назвы мораў), лімнонімы (назвы азёраў, вадаёмаў), патамонімы (назвы рэк), гелонімы (назвы балот, забалочаных месцаў).
Асаблівасьці рэдагаваць
У гідронімах устойліва захоўваюцца архаізмы і дыялектызмы, яны часта усходзяць да моваў-субстратаў народаў, якія жылі на дадзенай тэрыторыі ў мінулым, што дазваляе выкарыстоўваць іх для вызначэньня межаў расьсяленьня этнічных супольнасьцяў (напрыклад, славян у Эўропе ці фіна-вугорскіх народаў у Эўрапейскай частцы Расеі).