Ота Штрандман: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 1:
{{Палітык}}
'''Ота Аўгуст Штрандман (Страндман)''' ({{мова-et|Otto August Strandman}}, {{ДН|30|11| лістапада 1875}}, вёска Ванду — {{ДС|5|2| лютага 1941}}, [[Кадрына]], [[Эстонская ССР]]) — эстонскі палітык.
 
== Жыцьцяпіс ==
Вучыўся на юрыдычным факультэце [[Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны ўнівэрсытэт|Пецярбурскага ўнівэрсытэту]] (1899—1901), скончыў юрыдычны факультэт Юр’еўскага унівэрсытэтуўнівэрсытэту(1903). Ганаровы доктар права [[Тартускі ўнівэрсытэт|Тартускага ўнівэрсытэту]] (1928) і [[Варшаўскі ўнівэрсытэт|Варшаўскага ўнівэрсытэту]] (1930).
 
Да паступленьня ва ўнівэрсытэт працаваў у Рэвельскай канторы Дзяржаўнага банку. У 1903—1905 гадах быў юрыстам у Нарве і Рэвелі. У 1904—1905 і 1917 годзе — галосны гарадзкой думы Рэвеля. Удзельнічаў у рэвалюцыйных падзеях 1905 году, у 1905—1909 гадах пражываў у эміграцыі ў Швэйцарыі. У 1909—1917 гадах займаўся адвакацкай практыкай у Рэвелі. У 1917 годзе, пасьля [[Лютаўская рэвалюцыя 1917 году ў Расеі|Лютаўскай рэвалюцыі]], расейскі Часовы ўрад прызначыў яго пракурорам Рэвельскага акруговага суду. У 1917—1918 гадах узначальваў часовы зямны савет [[Эстляндзкая губэрня|Эстляндзкай губэрні]].
Радок 9:
У 1918 годзе — міністар юстыцыі Эстоніі. У 1918—1919 гг. — міністар сельскай гаспадаркі ў Часовым урадзе Эстоніі. У 1918 г. быў арыштаваны нямецкімі акупацыйнымі войскамі. З 9 траўня 1919 па 18 лістапада 1919 году — прэм’ер-міністар і ваенны міністар. У 1920—1921 гг. — міністар замежных спраў. У 1921 годзе — старшыня [[Рыйгікогу]]. Быў чальцом Рыйгікогу першага — пятага скліканьня. У 1924 г. — міністар замежных спраў, затым міністар фінансаў. У 1927—1929 гг. — амбасадар Эстоніі ў [[Польшча|Польшчы]], [[Чэхаславаччына|Чэхаславаччыне]] і [[Румынія|Румыніі]]. З 9 ліпеня 1929 году па 12 лютага 1931 году — дзяржаўны старэйшына (кіраўнік дзяржавы). У 1933—1939 гг. — пасол Эстоніі ў [[Францыя|Францыі]], [[Бэльгія|Бэльгіі]], [[Гішпанія|Гішпаніі]] і [[Ватыкан]]е.
 
Быў адным ззь лідараўлідэраў [[Эстонская партыя працы|Эстонскай партыі працы]]. У 1939 годзе вярнуўся на радзіму, жыў на сваім хутары ў Кадрына. У 1941 годзе атрымаў позву зьявіцца ў [[НКУС]], што азначала немінучы арышт, таму застрэліўся.
 
== Вонкавыя спасылкі ==