Турызм у Беларусі: розьніца паміж вэрсіямі

У XVI стагодзьдзі для падарожнікаў у [[Вялікае Княства Літоўскае]] на мапах Эўропы пазначалі [[Крыніца (гідралёгія)|крыніцы]] гаючых водаў у [[Баркоўшчына|Баркоўшчыне]] ([[Полацкае ваяводзтва]], цяпер [[Ушацкі раён]]). Да 1830 году там існавала лячэбніца, дзе пілі [[Мінэральную ваду|мінэральную ваду]] і прымалі ванны. У 1855 годзе лекар Неміроўскі стварыў у гэтых мясьцінах прыватную [[Здраўніца|здраўніцу]], куды прыяжджалі лекавацца зь іншых краінаў Эўропы. У ХХ стагодзьдзі на месцы старадаўняга [[курорт|курорту]]а стварылі здраўніцу «Лясныя азёры», якая працуе і ў ХХІ стагодзьдзі<ref name="в"/>. У 1920-я гады ў [[Беларуская ССР|Беларускай ССР]] узьнік падарожніцкі рух, у тым ліку дзіцяча-[[Юнак|юнацкі]]. З 1949 году запрацавалі Рэспубліканская і абласныя станцыі юных турыстаў. У 1957 годзе адбыўся 1-ы рэспубліканскі турысцкі паход вучняў. У 1959 годзе ў вёсцы [[Зялёная (Менскі раён)|Зялёнай]] вёсцы[[Менскі раён|Менскага раёну]] ([[Ждановіцкі сельсавет]]) правялі 1-ы зьлёт падарожнікаў. З 1964 году сталі ладзіць спаборніцтвы паводле такіх відаў падарожніцтва, як [[Спартовае арыентаваньне|арыентаваньне]] на мясцовасьці, аўтамабільнае і воднае падарожніцтва, лыжнае і пешаходнае падарожніцтва, [[ровар]]нае падарожніцтва і [[спэлеатурызм]]. Узьніклі абласныя і краёвыя падарожніцкія аб’яднаньні, прадпрыемствы падарожніцкага адпачынку і [[Турысцкі клюб|клюбы падарожнікаў]]. Распрацавалі маршруты падарожжаў па Беларусі і за мяжу<ref name="а">{{Кніга|аўтар=[[Уладзімер Ганапольскі]].|частка=Турызм|загаловак=[[Беларуская энцыкляпэдыя]] ў 18 тамах|арыгінал=|спасылка=https://knihi.com/none/Bielaruskaja_encyklapiedyja_djvu.zip.html|адказны=гал.рэд. [[Генадзь Пашкоў]]|выданьне=|месца=Менск|выдавецтва=[[Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі]]|год=2003|том=[https://files.knihi.com/Knihi/Slounik/Bielaruskaja_encyklapedyja.djvu.zip/Bielaruskaja_encyklapedyja.16.djvu 16: Трыпалі — Хвіліна]|старонкі=[https://files.knihi.com/preview/Knihi/Slounik/Bielaruskaja_encyklapedyja.djvu.zip/Bielaruskaja_encyklapedyja.16.djvu/59_996x9999.jpeg 59]|старонак=576|сэрыя=|isbn=985-11-0263-6|наклад=10 000}}</ref>.