Вікіпэдыя

Андрэй Альгердавіч: розьніца паміж вэрсіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
дапаўненьне
Радок 2:
'''Андрэ́й Альге́рдавіч''', '''Андрэй По́лацкі''' ({{каля}} 1320 — 12 жніўня 1399) — [[Пскоўскія князі|князь пскоўскі]], апошні [[Сьпіс полацкіх князёў|полацкі князь]] (1348—1377; 1382—1387), некаторы час [[Вялікае Княства Полацкае|вялікі князь полацкі]] і [[Вялікае Княства Рускае|вялікі князь рускі]]. Старэйшы з дванаццаці сыноў [[Альгерд]]а.
 
== Біяграфія ==
Быў абраныАбіраўся пскавічамі пскоўскім князем, але хутка пакінуў [[Пскоў]], бо быў абраныабраўся полацкім князем замест свайго дзядзькі [[Нарымонт Гедзімінавіч|Нарымонта-Глеба]]. Замест сябе ў Пскове пакінуў намесьнікам [[Юры Вітаўтавіч|Юрыя Вітаўтавіча]] (магчыма свайго стрыечнага брата), пасьляпа гібелі Юрыя ў бітве зь лівонскімі [[рыцар]]амі пскавічы абралі сабе іншага князя, бо былі незадаволеныя адсутнасьцю Андрэя ў [[горад]]зе.
 
У Полацку вёў наступальную палітыку ў дачыненьні да суседніх Пскова і [[Смаленск]]у, пасьпяхова супрацьстаяў [[крыжакі|крыжакам]]. У 1373—1375 гадох трымаў у аблозе [[Дынабург]]<ref>{{Літаратура/Краіна Беларусь. Вялікае Княства Літоўскае (2012)|к}} С. 48.</ref>.
Пасьля сьмерці Альгерда па яго тастаменьце [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікім князем літоўскім]] стаў [[Ягайла]]. Андрэй спачатку быў у хаўрусе з [[Кейстут]]ам супраць Ягайлы, пасьля сьмерці Кейстута абвясьціў сябе вялікім князем полацкім, а пасьля вялікім князем рускім са [[сталіца]]й у [[Полацак|Полацку]]. Аднак пад ціскам Ягайлы вымушаны быў падацца з Полацку ў [[Масква|Маскву]].▼
 
▲ПасьляПа сьмерці Альгерда папаводле яго тастаменьцетастаменту [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікім князем літоўскім]] стаў [[Ягайла]]. Андрэй спачатку быў у хаўрусе з [[Кейстут]]ам супраць Ягайлы, пасьляпа сьмерці Кейстута абвясьціў сябе вялікім князем полацкім, а пасьляпотым вялікім князем рускім саз [[сталіца]]й у [[Полацак|Полацку]]. Аднак пад ціскам Ягайлы вымушанымусіў быў падацца з Полацку ў [[Масква|Маскву]].
Андрэй Полацкі браў удзел у сутычках маскоўцаў з [[татары|татарамі]], у тым ліку ў пераможнай [[Бітве на Вожы|бітве на рацэ Вожы]] ў [[1378]] годзе. А таксама ўдзельнічаў у [[Кулікоўская бітва|Кулікоўскай бітве]] ў [[1380]], дзе ўзначальваў правы фланг маскоўскага войска.▼
 
▲Андрэй Полацкі браў удзел у сутычках маскоўцаў з [[татары|татарамі]], у тым ліку ў пераможнай [[Бітве на Вожы|бітве на рацэ Вожы]] ў [[1378]] годзе. А таксама ўдзельнічаў у [[Кулікоўская бітва|Кулікоўскай бітве]] ў [[1380]] годзе, дзе ўзначальваў правы флангфлянг маскоўскага войска<ref>{{Літаратура/Краіна Беларусь. Вялікае Княства Літоўскае (2012)|к}} С. 49.</ref>.
Пасьля склаўшы хаўрус зь [[Лівонскі ордэн|Лівонскім ордэнам]], назваўшы [[Сьпіс магістраў Лівонскага ордэна|лівонскага магістра]] бацькам і дарагім сябрам такім чынам прызнаўшы сябе яго [[васал]]ам, вярнуўся ў Полацак. Празь нейкі час быў захоплены Ягайлам і зьняволены ў адным з [[Польшча|польскіх]] [[замак|замкаў]]. Адтуль быў вызвалены па просьбе [[вялікі князь|вялікага князя]] літоўскага [[Вітаўт]]а.▼
 
▲ПасьляПотым склаўшы хаўрус зь [[Лівонскі ордэн|Лівонскім ордэнам]], назваўшы [[Сьпіс магістраў Лівонскага ордэна|лівонскага магістра]] бацькам і дарагім сябрам такім чынам прызнаўшы сябе яго [[васал]]ам, вярнуўся ў Полацак. Празь нейкі час быў захоплены Ягайлам і зьняволены ў адным з [[Польшча|польскіх]] [[замак|замкаў]]. Адтуль быў вызвалены пана просьбепросьбу [[вялікі князь|вялікага князя]] літоўскага [[Вітаўт]]а.
 
Загінуў у 1399 годзе ў [[Бітва на Ворскле|бітве на рацэ Ворскле]] разам з братам [[Дзьмітры Альгердавіч|Дзьмітрыем]] і шматлікімі іншымі [[Князі Русі|рускімі князямі]].
 
== Крыніцы ==▼
{{Крыніцы}}▼
 
{{Пачатак блёку}}
Радок 24:
{{Канец блёку}}
 
▲== Крыніцы ==
{{Накід:Чалавек}}
▲{{Крыніцы}}
{{Накід:Гісторыя}}
 
== Літаратура ==
* {{Літаратура/Краіна Беларусь. Вялікае Княства Літоўскае (2012)}}
 
[[Катэгорыя:Альгердавічы]]
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Андрэй_Альгердавіч»