|
'''ЦкаваньнеЦкава́ньне''' — гвалт, пагроза і [[прымус]] для злоўжываньня, [[Запалохваньне|запалохваньня]] і захопніцкага панаваньня над іншымі. Часта зьяўляецца паўтаральным і выступае ў якасьці звычкі. Істотнай перадумовай выступае адчуваньне няроўнасьці ў [[Улада|грамадзкай]] і цялеснай сіле. Выяўляецца праз вуснае [[дамаганьне]] і пагрозу, цялесны напад і прымус. Тлумачыцца адрозьненьнем паводле [[Рэлігія|веравызнаньня]], выгляду, грамадзкага слоя, [[Мова цела|жэстаў]], здатнасьці, [[Паводзіны|паводзінаў]], [[Плоць|плоці]], [[Род|радаводу]], [[Раса|расы]], росту, сілы, славы і характару. Пры ажыцьцяўленьні згуртаваньнем называецца [[траўля]]й. Культура цкаваньня найчасьцей сустракаецца ў двары і школе, на працоўным месцы і дома. Выклікае працяглую [[Адзінота|адзіноту]], [[прыгнечанасьць]] і [[Трывога|трывогу]], нізкую [[Самаацэнка|самаацэнку]] і павышаную хваравітасьць, як і непаслухмянасьць сярод дзяцей. Прадухіленьню цкаваньня спрыяе ўсьведамленьне і разуменьне ўласных і чужых пачуцьцяў.
== Віды ==
Вылучаюць 4 віды цкаваньня: 1) вуснае, 2) душэўнае (пачуцьцёвае, стасункавае), 3) сеціўнае, 4) цялеснае. Вуснае, душэўнае і цялеснае найчасьцей сустракаюцца ў пачатковай школе. Сеціўнае цкаваньне — у сярэдняй школе (старэйшых клясах).
* ''Вуснае''. Ажыцьцяўляецца галасавым маўленьнем шляхам абзываньня, распаўсюду чутак, пагрозы і высьмейваньня. Ёсьць найбольш распаўсюджаным відам.
* ''Душэўнае'' (пачуцьцёвае, стасункавае). Зьняслаўленьне і шкода грамадзкаму становішчу.
{{Накід:Псыхалёгія}}
[[Катэгорыя:ПерасьледЦкаваньне| ]]
[[Катэгорыя:Гвалт]]
[[Катэгорыя:Несправядлівасьць]]
[[Катэгорыя:Сацыяльная псыхалёгія]]
[[Катэгорыя:Паводзіны чалавека]]
[[Катэгорыя:Міжасабовыя адносіны]]
|
