Поліакрылят

палімэр

Поліакрыляты, акрылятныя палімэрыпалімэрная група, атрымваная з акрылятных манамэраў. Такія плястыкі адметныя сваёй празрыстасьцю, устойлівасьцю да ламаньня і гнуткасьцю. Шырока прымяняюцца ў касмэтыцы, напрыклад у лаках для пазногцяў, і ў клеях[1].

Структура палімэру поліакрыляту

Акрылявыя элястамэры

рэдагаваць

Акрылявы элястамэр — агульны тэрмін відаў сынтэтычнага каўчуку, асноўны складнік якіх — алькілэстэр акрылявай кісьлі (этыль- або бутыльэстэр). Акрылявы элястамэр валодае характарыстыкамі цепла- і алеяўстойлівасьці, здольны вытрымліваць тэмпэратуры 170—180 ℃. Выкарыстоўваецца пераважна для вырабу алейных сальнікаў і аўтамабільных запчастак.

Да холаду матэрыял менш устойлівы: мінімальная тэмпэратура насычэньня складае −15 — −30 ℃.

Прымяненьне

рэдагаваць
  1. ^ Erich Penzel. Polyacrylates // Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. — Weinheim: Wiley-VCH, 2000. — ISBN 978-3-527-30673-2