Перасяленьне беларусаў і палякаў (1944—1946)

Перасяле́ньне белару́саў і паля́каў[1] адбывалася напрыканцы і па сканчэньні Другой сусьветнай вайны паміж тэрыторыямі, якія былі перададзеныя ў склад адпаведна Польшчы і БССР паводле дамоўленасьцей Тэгеранскай канфэрэнцыі 1943 року (Лінія Керзана).

Лінія Керзана і тэрытарыяльныя зьмены Польшчы з 1939 па 1945 рокі. Ружовыя і жоўтыя зоны ўяўляюць даваенныя тэрыторыі Польшчы (Крэсы ўсходнія) і Нямеччыны (Вернутыя тэрыторыі) адпаведна.

27 ліпеня 1944 року народны камісар замежных справаў СССР Вячаслаў Молатаў і старшыня Камітэту нацыянальнага вызваленьня Польшчы Эдвард Асубка-Мараўскі падпісалі ў Маскве пагадненьне, паводле якога граніца Польшчы з СССР праходзіла па лініі Керзана, а большая частка Беластоцкай вобласьці і Белавеская пушча ўсутыч да Белавежы адыходзіла Польшчы[2].

Глядзіце таксама

рэдагаваць

Літаратура

рэдагаваць