Паўночны фронт (Першая сусьветная вайна, Расея)

Паўно́чны фронт — агульнавайсковае апэратыўна-стратэгічнае аб’яднаньне расейскіх войскаў у Першай сусьветнай вайне ў складзе Расейскай імпэратарскай арміі. Быў створаны ў выніку падзелу Паўночна-Заходняга фронту ў жніўні 1915 году. Удзельнічаў у апэрацыях супраць нямецкіх войскаў на паўночным кірунку, абараняючы Петраград. Палявое кіраваньне было ліквідавана ў пачатку 1918 году.

Паўночны фронт
Северный фронт
Гады існаваньня жнівень 1915 — пачатак 1918
Краіна Сьцяг Расеі Расейская імпэрыя
Уваходзіць у Расейская імпэратарская армія
Тып фронт
Дысьлякацыя Расейская імпэрыя
Войны Першая сусьветная вайна (1914—1918)

Галоўнакамандуючыя войскамі фронту

рэдагаваць
 
Камандаваньне Паўночнага фронту. Сядзяць, зьлева направа: начальнік штабу войскаў Паўночнага фронту генэрал ад інфантэрыі Юры Данілаў, камандуючы 1-й арміяй генэрал ад кавалерыі Аляксандар Літвінаў, галоўнакамандуючы войскамі Паўночнага фронту генэрал-ад’ютант Мікалай Рузскі, камандуючы 12-й арміяй генэрал ад інфантэрыі Радко Радко-Дзьмітрыеў, камандуючы 5-й арміяй генэрал ад кавалерыі Абрам Драгаміраў. Стаяць, зьлева направа: генэрал-кватэрмайстар штабу арміяў Паўночнага фронту генэрал-маёр Васіль Болдыраў, начальнік штабу 1-й арміі генэрал-лейтэнант Ільля Адзішалідзэ, начальнік штабу 12-й арміі генэрал-лейтэнант Уладзімер Бяляеў, начальнік штабу 5-й арміі генэрал-лейтэнант Яўген Мілер. Канец 1916 — пачатак 1917 гадоў.

Літаратура

рэдагаваць
  • Залесский К.А. Кто был кто в Первой мировой войне — М.: АСТ, 2003. — 896 с. — 5000 экз. — ISBN 5-271-06895-1.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць