Паўгускі — салёныя гусіныя грудзі, сьцісла рулон, сшытыя і абвязаныя шнурком, вэнджаныя 2 – 3 дні, як правіла, халодным дымам. Былі вельмі папулярнай халоднай закускай у ВКЛ, у Польшчы лічыліся традыцыйным літоўскім (беларускім) і польскім далікатэсам. Выкарыстоўваліся і як паўфабрыкат для бігасу, верашчакі, крупені і іншых.

Прыгатаваньне

рэдагаваць

Забіўшы і абскубаўшы гусь, адняць вантробы, хрыбет і сьцёгны, выразаць грудзі, як мага больш зьбіраючы мяса, нацерці моцна сольлю з салетрай, беручы на 10 паўгусак фунт солі і лют салетры. Пасьля належнага націраньня сольлю з абодвух бакоў, скласьці паўгусак у драўлянае начыньне, перасыпаючы сольлю і карэньнямі: ядлоўцам, перцам простым і ангельскім ды размарынам, прыкрыць вечкам і прыціснуць каменьнем. Так паўгускі мусяць ляжаць не даўжэй за тыдзень, а па праміненьні гэтага часу іх трэба абгарнуць паперай і вэндзіць 2 дні. Заміж паперы можна паўгускі проста з солі абваляць у пшанічным вотруб'і, а затым вэндзіць у лёгкім агні.

Гэты артыкул створаны з дапамогай матэрыялаў з: Алесь Белы, праект «Наша ежа».