Ом (пазначэньне: Ом, Ω) — адзінка вымярэньня супору ў СІ. Ом роўны электрычнаму супраціву правадніка, паміж канцамі якога ўзьнікае напруга 1 вольт пры сіле сталага току 1 ампэр. Хоць у Юнікодзе і прысутнічае значок Ому (Ω, Ohm sign, U+2126), але яго кананічным раскладаньнем зьяўляецца загалоўная грэцкая літара амэга (Ω, U+03A9), г. з. гэтыя два знакі мусяць быць неадметныя з пункту гледжаньня карыстальніка. Рэкамэндуецца для пазначэньня Ома выкарыстоўвваць амэгу.

Пры вылічэньнях, асабліва рукапісных, варта зважаць на магчымую блытаніну паміж Омам і 0 м (так, 1 Ом і 10 м (мэтраў) — цалкам розныя велічыні) і паміж 0 і Ω.

Адзінка атрымала сваю назву ў гонар нямецкага навукоўца Георга Сымона Ома.

Кратныя і дзельныя адзінкі

рэдагаваць

Дзесятковыя кратныя і дзельныя адзінкі ўтвораць з дапамогай стандартных прыставак СІ.

Кратныя Дзельныя
велічыня назва пазначэньне велічыня назва пазначэньне
101 Ом дэкаом даОм daΩ 10-1 Ом дэцыом дОм
102 Ом гэктаом гОм 10-2 Ом сантыом сОм
103 Ом кіляом кОм 10-3 Ом міліом мОм
106 Ом мэгаом МОм 10-6 Ом мікраом мкОм µΩ
109 Ом гігаом ГОм 10-9 Ом нанаом нОм
1012 Ом тэраом ТОм 10-12 Ом пікаом пОм
1015 Ом пэтаом ПОм 10-15 Ом фэмтаом фОм
1018 Ом экзаом ЭОм 10-18 Ом аттаом аОм
1021 Ом зэтаом ЗОм 10-21 Ом зэптаом зОм
1024 Ом ётаом ІОм 10-24 Ом ёктаом іОм

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць