Вялікі Ноўгарад
Вялікі Ноўгарад (па-расейску: Великий Новгород) — горад у Расеі, зьяўляецца адміністрацыйным цэнтрам Наўгародзкай вобласьці. Цераз горад цячэ рака Волхаў, якая выцякае з возера Ільмень. Насельніцтва налічвае 214 777 чалавек. У гістарычных крыніцах Ноўгарад упершыню згадваецца ў 859 годзе.
| Вялікі Ноўгарад | |||||
| рас. Великий Новгород | |||||
.png)
| |||||
| |||||
| Першыя згадкі: | 859 | ||||
| Краіна: | Расея | ||||
| Суб’ект фэдэрацыі: | Наўгародзкая вобласьць | ||||
| Кіраўнік: | Jurij Bobrysjev[d], Sergey Vladimirovich Busurin[d] і Аляксандр Розбаум[d] | ||||
| Плошча: | 90 км² | ||||
| Вышыня: | 25 м н. у. м. | ||||
| Насельніцтва (2010) | |||||
| колькасьць: | 214 777 чал. | ||||
| шчыльнасьць: | 2386,41 чал./км² | ||||
| Часавы пас: | UTC+3 | ||||
| Тэлефонны код: | +7 8162 | ||||
| Паштовы індэкс: | 174xxx | ||||
| Нумарны знак: | 53 | ||||
| Геаграфічныя каардынаты: | 58°31′15.56″ пн. ш. 31°16′32.84″ у. д. / 58.5209889° пн. ш. 31.2757889° у. д.Каардынаты: 58°31′15.56″ пн. ш. 31°16′32.84″ у. д. / 58.5209889° пн. ш. 31.2757889° у. д. | ||||
Вялікі Ноўгарад на мапе Расеі   Вялікі Ноўгарад | |||||
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |||||
| http://www.adm.nov.ru | |||||
Гісторыя
рэдагавацьУ Х стагодзьдзі на правым беразе ракі Волхаў існавала гарадзішча, якое ў сярэдзіне Х стагодзьдзя злучылася з новымі сялібамі на левым беразе ў Новы горад. У ХІ стагодзьдзі Ноўгарад падзяляўся ракой Волхаў на Гандлёвую і Сафійскую часткі. У 1-й траціне ХІ стагодзьдзя князь Яраслаў Мудры заснаваў Княжацкі двор у Гандлёвай частцы побач з Торгам, дзе зьбіралася народнае веча. У 1044 годзе ў Сафійскай частцы збудавалі драўляны дзядзінец. У 1045—1050 князь Уладзімер Яраслававіч узьвёў 5-купальны Сафійскі сабор, які стаў найбольш старажытным храмам Расеі. Пад сьценамі гэтага сабору сталі праводзіць веча. У 1113 годзе князь Мсьціслаў Уладзімеравіч заклаў каля Торга Мікольскі сабор, які паўтараў дойлідзтва Сафійскага сабору. У ХІІ стагодзьдзі князь Усевалад узьвёў вакол Торга царкву Яна Хрысьціцеля на Апоках, храм сьвятога Юрыя і царкву Ўсьпеньня Багародзіцы. У 1207 годзе купцы, якія гандлявалі з краінамі Балтыйскага мора, узьвялі побач зь Мікольскім саборам царкву Параскевы Пятніцы, якая лічылася апякункай гандлю і рамяства ды заступніцай жанчынаў. У ХІV стагодзьдзі горад атрымаў назву Вялікі Ноўгарад. Да ХV стагодзьдзя на месцы дзядзінца вакол Сафійскага сабору склалі муры Крамля з каменю, якія абліцавалі цэглай. Даўжыня муроў склала 1500 мэтраў, таўшчыня — ад 2 да 4 мэтраў, вышыня — ад 8 да 12 мэтраў. Пры канцы ХV стагодзьдзя Княжацкі двор атрымаў назву Яраславава дварышча, бо ў ім перастаў жыць князь. У студзені 1570 году маскоўскі цар Іван Жахлівы ўчыніў разгром Ноўгарада сіламі апрычнікаў[1].