Начніца сажалкавая
Начніца сажалкавая (Myotis dasycneme) — від рукакрылых сысуноў сямейства вечарнікавых (гладканосых[1]). Пастановай Міністэрства Прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяродзьдзя Рэспублікі Беларусь № 26 ад 9 чэрвеня 2014 г уключаная ў сьпіс рэдкіх відаў дзікіх жывёл[2].
| Начніца сажалкавая | |
 | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Царства | Жывёлы |
| Тып | Хордавыя |
| Падтып | Хрыбетныя |
| Надкляса | Чатырохногія |
| Кляса | Сысуны |
| Падкляса | Зьвяры |
| Інфракляса | Пляцэнтарныя |
| Атрад | Рукакрылыя |
| Сямейства | Вечарнікавыя |
| Род | Начніца (Myotis) |
| Від | Начніца сажалкавая |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Myotis dasycneme (Boie, 1825) | |
| Арэал | |
| |
Вонкавы выгляд
рэдагавацьДаўжыня цела 51–73 мм[1], размах крылаў 20–30 см, вага 14–20 г. Шэрсьць доўгая і густая. Верх ад сярэдня- да цёмна-шэра-карычневага колеру. Ніз ад бела-шэрага да жоўта-шэрага колеру. Морда карычняватая. Вушы карычнева-шэрыя, адносна кароткія. Перапонкі крылаў карычнева-шэрыя. Ступні вялікія. Хвост доўгі і цалкам уключаны ў вялікі уропатагіум.
Распаўсюджваньне
рэдагавацьСустракаецца ў Эўропе, Азіі (Казахстан і Сібір), ад 0 да 1500 м. Улетку гэты від гняздуецца ў нізінных раёнах з вадаёмамі, лугамі і лясамі, а зімовыя лежні сустракаюцца і ў перадгор’ях.
Лад жыцьця
рэдагавацьСілкуецца ў асноўным дробнымі лускакрылымі, жукамі, аўсянікамі і двукрыльнымі, якіх ловяць над вадой на вышыні 5–20 см. Часта ўпадае ў спячку ў падземных месцах пражываньня — ад натуральных пячор да скляпоў і бункераў.
| Гэты від занесены ў Чырвоную кнігу Рэспублікі Беларусь і ахоўваецца законам. |
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Курскоў А. Сажалкавая начніца Чырвоная кніга Беларусі Праверана 29 жніўня 2024 г.
- ^ Красная книга Республики Беларусь (рас.) Праверана 29 жніўня 2024 г.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць |
Гэта — накід артыкула па заалёгіі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |