Мікалай I (папа рымскі)
Мікалай I (па-лацінску: Nicolaus PP. I); 800, Рым — 13 лістапада 867, Рым) — папа рымскі з 24 красавіка 858 па 13 лістапада 867 году. Стваральнік папацэзарызму, самы значны пантыфік эпохі Каралінгаў. Каталіцкая гістарыяграфія ўшанавала Мікалая найменьнем Вялікі й унесла яго ў сьпіс сьвятых. Быў сваяком Льва IV і адразу ж пасьля абраньня на папскі трон вырашыў праводзіць «незалежную палітыку», якая ў Рыме заваёўвала ўсё большую папулярнасьць.
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | мерк. 820[1] |
Памёр | 13 лістапада 867[1] |
Пахаваны | |
Дэнамінацыя | Каталіцкая царква[2] |
Заняткі | каталіцкі сьвятар, пісьменьнік |
Герб | |
Дзень памяці | 13 лістапада |
Ягоны пантыфікат увайшоў у гісторыю як пэрыяд, калі ўпершыню была пасьлядоўна сфармуляваная ідэаёлёгія папскай тэакратыі. На думку Мікалая I, папа рымскі павінен валодаць усёй паўнатой улады ў Касьцёле, зьяўляцца ягоным адзіным кіраўніком. Ня менш моцна Мікалай падкрэсьліваў вяршэнства папскай улады над уладай сьвецкіх васпаноў у пытаньнях веры й маралі[3]. Увесь пантыфікат Мікалая I быў бесьперапынным ланцугом намаганьняў і барацьбы, накіраваных на тое, каб гэтыя прынцыпы ажыцьцявіць на практыцы.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б autori vari Enciclopedia dei Papi (італ.) — 2000.
- ^ Catholic-Hierarchy.org (анг.) — USA: 1990.
- ^ Durant, Will. The Age of Faith. New York: Simon and Schuster. 1972. Chapter XXI: Christianity in Conflict 529–1085. p. 517–551
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьМікалай I (папа рымскі) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Мікалай I. Catholic Encyclopedia