Мікалай Самоцік (6 траўня 1921, в. Ляшукі, Гайнаўскі павет, Польшча17 верасьня 1983, Беласток, Польшча) — беларускі грамадзкі дзеяч у Польшчы.

Мікалай Самоцік
Дата нараджэньня 6 траўня 1921 (103 гады)
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 17 верасьня 1983
Месца сьмерці
Месца пахаваньня
Сябра ў Беларускае грамадзка-культурнае таварыства
Узнагароды
крыж Заслугі афіцэр ордэна Адраджэньня Польшчы Кавалерскі крыж ордэна Адраджэньня Польшчы

Жыцьцяпіс

рэдагаваць

Нарадзіўся ў сялянскай сям'і ў вёсцы Ляшукі, што на Гайнаўшчыне.

З 1946 па 1953 настаўнічаў у вёсцы Семяноўка. У 19541972 працаваў у Гайнаўцы, дзе ўзначальваў аддзел асьветы і культуры Павятовай рады нарадовай, быў сакратаром у Павятовым камітэце Польскай аб’яднанай работніцкае грамады, старшынём прэзідыуму Павятовай рады нарадовай.

Ад 1973 года да 1983 года быў старшынём Беларускага грамадзска-культурнага таварыства. Прадстаўляў БГКТ у Ваяводзкай радзе нарадовай. Быў узнагароджаны Афіцэрскім і Кавалерскім крыжам адраджэньня Польшчы, Крыжам заслугі, залатым знакам заслужаны для Беласточчыны.

Пахаваны на гарадзкіх могілках Беластока[1].

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць