Мікалай Жавахаў

Мікалай Давыдавіч Жэвахаў (1875—1945) — князь, расейскі дзяржаўны дзяяч, камэр-юнкер Найвышэйшага Двара, таварыш обэр-пракурора Сынода (з 15 верасьня 1916 па 28 лютага 1917 ст. ст.), духоўны пісьменьнік, брат-блізьнюк япіскапа Іасафа.

Мікалай Жавахаў
Дата нараджэньня	24 сьнежня 1874 (5 студзеня 1875)
Месца нараджэньня	Лыновыця[d], Q12117891?, Пыратынскі павет[d], Палтаўская губэрня[d], Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	16 красавіка 1945(1945-04-16) (70 гадоў)
Месца сьмерці	Вена, акупаваная хаўрусьнікамі Аўстрыя[d]
Месца вучобы	юрыдычны факультэт Кіеўскага нацыянальнага ўнівэрсытэту імя Тараса Шаўчэнкі[d]
Занятак	пісьменьнік, палітык, юрыст, дзяржаўны службовец
Навуковая сфэра	царкоўнае служэньне[d], палітычная дзейнасьць[d], сацыяльная ангажаванасьць[d], дзяржаўная служба, мемуарная літаратура[d] і права
Узнагароды
Мікалай Жавахаў у Вікісховішчы

У сваіх працах, і першым чынам «Успамінах» (1923 — 28), Жэвахаў дае глыбокае гістарычнае і рэлігійна-філязофскае асэнсаваньне адной з самых трагічных эпох жыцьця расейскага народа, прароцкае прадбачаньне шматлікіх падзей 1920-1930-х гадоў.