Мыйзакюля (па-эстонску: Mõisaküla) — горад на поўдні Эстоніі, заснаваны ў 1895 годзе. Тут пачала працаваць станцыя Валгаска-Пярнускай чыгункі. Ў 1697 пачала працаваць чыгунка у Вільяндзі. 1920 году Мыйзакюля ўтварыўся мястэчку.

Мыйзакюля
эст. Mõisaküla
Мыйзакюля
Герб Мыйзакюля Сьцяг Мыйзакюля
Дата заснаваньня: 1895
Горад з: 1938
Краіна: Эстонія
Павет: Вільяндзімаа
Воласьць: Мульгі
Плошча: 2,2 км²
Насельніцтва (2020)
колькасьць: 775 чал.
шчыльнасьць: 352,27 чал./км²
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Паштовы індэкс: 69302
Нумарны знак: D
Геаграфічныя каардынаты: 58°5′25″ пн. ш. 25°10′59″ у. д. / 58.09028° пн. ш. 25.18306° у. д. / 58.09028; 25.18306Каардынаты: 58°5′25″ пн. ш. 25°10′59″ у. д. / 58.09028° пн. ш. 25.18306° у. д. / 58.09028; 25.18306
Мыйзакюля на мапе Эстоніі
Мыйзакюля
Мыйзакюля
Мыйзакюля
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://www.moisakyla.ee/

Назва горада перакладаецца на вёску, якая належыць сядзібе. Назва паходзіць ад нямецкай назвы сядзібы Лаатрэ (Moisekull).[1] 1 траўня 1938 году Мыйзакюля атрымалі статус места, а міністэрства ўнутраных справаў сцвярджаў, што назва горада не можа быць вёскай[2]. Аднак горад ня мог быць перайменаваны да 1940 году.

Адступаючыя нямецкія войскі разбурылі чыгуначныя заводы ў горадзе, згарэла і 70 дамоў.

15 траўня 1975 году былі закрыты вузкакалейкі, а ў 1081 годзе пачала працаваць станцыя Талінска-Талінскай чыгункі. Пасажырскі рух на гэтай чыгунцы скончыўся 31 студзеня 1996, а грузавыя цягнікі хадзілі да 2000 году.

Дэмаграфія

рэдагаваць
  • XX стагодзьдзе: 1938 год — 2421 чал.; 1959 год — 2229 чал.; 1970 год — 1894 чал.; 1979 год — 1618 чал.; 1989 год — 1349 чал.
  • XXI стагодзьдзе: 2002 год — 1135 чал.; 2005 год — 1091 чал.; 2010 год — 958 чал.; 2015 год — 789 чал.; 2020 год — 775 чал.
  1. ^ Eesti kohanimede leksikon
  2. ^ Mõisaküla jäägu Mõisakülaks. Rahvaleht, 7. november 1938, nr 206, lk 5.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць