Мунцьвілова
Мунцьвілова, Манцьвілова (лет. Mantvilai) — вёска ў Летуве, на беразе возера Дрысьвятаў. Уваходзіць у склад Вісагінскага самакіраваньня Ўцянскага павету.
| Мунцьвілова лац. Munćviłova | |
| лет. Mantvilai | |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Уцянскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°35′56.400″ пн. ш. 26°34′48.000″ у. д. / 55.599° пн. ш. 26.58° у. д.Каардынаты: 55°35′56.400″ пн. ш. 26°34′48.000″ у. д. / 55.599° пн. ш. 26.58° у. д. |
Мунцьвілова на мапе Летувы   Мунцьвілова | |
Назва
рэдагавацьПаводле францускага лінгвіста-германіста Раймонда Шмітляйна, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў, імя Монтвіл цалкам адпавядае старажытнаму германскаму імю Muntwil[1], ад якога ўтварыліся назвы некалькіх мясцовасьцяў у Францыі[2] (таксама адзначалася старажытнае германскае імя Wilmunt[3]).
Гісторыя
рэдагавацьУ пачатку XX ст. Мунцьвілова ўваходзіла ў склад Новааляксандраўскага павету Ковенскай губэрні[4].
Насельніцтва
рэдагаваць- 1902 год — 10 чалавек[5]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Schmittlein R. L’anthroponyme germanique employé d’une façon absolue en fonction toponymique (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 3, 1961. P. 204.
- ^ Schmittlein R. L’anthroponyme germanique employé d’une façon absolue en fonction toponymique // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1962. P. 115.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1604.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 361.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 231.