Моймір I

Вялікамараўскі князь

Мо́ймір I (к. 795846) — гістарычна даставерны мараўскі князь (к. 830846), першы князь Вялікай Маравіі (833846). Запачаткаваў дынастыю Мойміравічаў. Зь ягоным імем зьвязаная значная частка гістарычных падзеяў на тэрыторыі Славаччыны ў IX стагодзьдзі.

Моймір I
Mojmír I
Фрэска ў Зноемскай ратондзе
князь вялікамараўскі
833 — к. 846
Наступнік Расьціслаў
князь нітранскі
833 — к. 846
Папярэднік Прыбіна
Наступнік Расьціслаў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся к. 795,
Памёр 846(0846)
Дынастыя Мойміравічы
Мараўскае і Нітранскае княствы да 833 року

Жыцьцяпіс

рэдагаваць

Шлях да ўлады

рэдагаваць

На пачатку IX стагодзьдзя аб’яднаў пад сваёй беспасярэдняй уладай славянскія плямёны на поўнач ад Дунаю, стаў валадаром Мараўскага княства — славянскае дзяржавы, разьмешчанае ў басэйне ракі Морава, левай прытоцы сярэдняга Дунаю.

Упершыню назва Маравія згадваецца ў заходніх крыніцах у 822 року, калі паслы мараванаў, сярод іншых паслоў славянаў, прыбылі да двара імпэратара Франскай дзяржавы Людовіка I Пабожнага[1], аднак ці быў ужо тады Моймір I князем, дакладна не вядома. Князем Моймір названы ў летапісах у 830 року.

Царкоўная палітыка

рэдагаваць

Дзеля пашырэньня хрысьціянства ў Маравіі кароль Усходне-франскага каралеўства Людовік II Нямецкі ў 829 року перадаў землі мараванаў пад юрысдыкцыю біскупства Пасаў. Князь Моймір падтрымліваў хрысьціянскіх місіянэраў, спрыяючы пашырэньню хрысьціянства. У 831 року біскуп Рэгінар Пасаўскі хрысьціў Мойміра I і ўсіх мараванаў[2].

Князяваньне

рэдагаваць

Моймір вызнаў над собою сюзэрэнітэт (намінальнае вяршынства) франскіх імпэратараў, але захаваўшы поўную палітычную аўтаномію.

У 833 року зарганізаваў выправу на Нітранскае княства на тэрыторыі сучаснай заходняй часткі Славаччыны. Выгнаўшы тамтэйшага князя Прыбіну, Моймір злучыў мараўскія і нітранскія землі ў адзіную дзяржаву, якая пазьней ператварылася на каралеўства Вялікамаравія. Прыбіна, схаваўшыся ў франкаў, атрымаў у валоданьне Блатэнскае княства.

Скарыстаўшыся раздраем у Каралінскай імпэрыі, Моймір I на пачатку 840-х рокаў паспрабаваў скінуць франскае ярмо. У адказ кароль Усходне-франскага каралеўства Людовік II уварваўся ў Маравію ў жніўні 846 року, скінуў Мойміра і паставіў новым князем ягонага пляменьніка Расьціслава[3]. Зьвесткі пра далейшы лёс Мойміра I адсутнічаюць: магчыма, ён загінуў або ўцёк падчас уварваньня.

У гэтым жа року Вялікамаравія таксама была ўспадкаваная ягоным пляменьнікам.

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Аналы каралеўства франкаў (822).
  2. ^ Sommer, Petr, «Bohemia and Moravia», in Berend, Nora, Christianization and the rise of Christian monarchy : Scandinavia, Central Europe and Rus' c. 900—1200, Cambridge, UK; New York: Cambridge University Press, pp. 214—262
  3. ^ Фульдзкія аналы (846).

Літаратура

рэдагаваць
  •  Róna-Tas, András Hungarians & Europe in the Early Middle Ages: An Introduction to Early Hungarian History / translated by Nicholas Bodoczky. — Budapest: Central European University Press, 1999. — ISBN 963-9116-48-3
  •  Kirschbaum, Stanislav J. A History of Slovakia: The Struggle for Survival. — New York: St. Martin’s Press, 1996. — С. 25—28. — ISBN 0-312-16125-5

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Моймір Iсховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Папярэднік
?
князь Вялікай Маравіі
833846
Наступнік
Расьціслаў