Князь
шляхецкі тытул
Князь — галава фэўдальнай манархічнай дзяржавы ці асобнага палітычнага ўтварэньня (удзельны князь) у IX—XVI стагодзьдзе ў славянаў і іншых народаў; прадстаўнік фэўдальнай арыстакратыі; пазьней — вышэйшы шляхецкі тытул, які ў залежнасьці ад важнысьці прыроўніваецца да прынца ці герцага, у Заходняй і Цэнтральнай Эўропе (былой Сьвятой Рымскай імпэрыі) гэты тытул называецца Fürst, а ў Паўночнай — конунг. Тэрмін «князь» выкарыстоўваецца для перадачы заходнеэрапейскіх тытулаў, узыходзячых да princeps і Fürst побач з dux (звычайна — герцаг).
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3a/POL_COA_Pogo%C5%84_Litewska_Ksi%C4%85%C5%BC%C4%99ca.svg/220px-POL_COA_Pogo%C5%84_Litewska_Ksi%C4%85%C5%BC%C4%99ca.svg.png)
Вялікі князь — вышэйшы тытул, які належыў кіраўніку дзяржавы ў Вялікім княстве Літоўскім.
Глядзіце таксама
рэдагаваць