Мешка, князь Наваградка (баляда)
Мешка, князь Наваградка (па-польску: Mіeszko, ksіążę Nowogródka) — юнацкі твор Адама Міцкевіча 1817 году. Канчаткова напісаны Міцкевічам у траўні 1819 году.
Мешка, князь Наваградка | |
Mieszko, książę Nowogródka | |
Жанр: | баляда |
---|---|
Аўтар: | Адам Міцкевіч |
Мова арыгіналу: | польская |
Год напісаньня: | 1817 |
Публікацыя: | 1819 |
Электронная вэрсія |
Паэма зьяўляецца перайманьнем сатырычна-філязафічнага апавяданьня Вальтэра «Выхаваньне князя» (па-польску: Éducation d’un prince). У творы паказаны канфлікт паміж рацыянальным і асьвечаным уладаром і ягонымі адсталымі клерыкальнымі дарадцамі.[1] Эпіграфам да яе паэт узяў цытату з Гарацыюса «Неабмежаваную славу заслужылі тыя, хто асьмеліўся пакінуць пратораныя сьцежкі грэкаў і апяваць дзеі сваёй Айчыны». Міцкевіч прачытаў паэму на пасяджэньнях Таварыства філяматаў 7 кастрычніка 1818 г. і 21 студзеня 1819 г.[2]
Насамрэч гістарычныя крыніцы не фіксуюць князёў Наваградка зь імем Мешка, яно было распаўсюджаным ў польскай дынастыі Пястаў.
На беларускую мову паэму пераклаў Уладзімер Караткевіч.
Літаратура
рэдагаваць- Z. Kaźmierczyk, Wczesny Mickiewicz jako zapowiadający się historiozof
- Alina Witkowska, Ryszard Przybylski: Romantyzm. Wyd. VIII — 3 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-13848-6.
- Marek Pіechota: Pіerwsі redaktorzy tekstów Mіckіewіcza. Od «boskіego dіabła» do «puchu marnego». Wіara.pl, 2009(недаступная спасылка) ISBN 978-83-01-13848-6.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Alіna Wіtkowska, Ryszard Przybylskі: Romantyzm. Wyd. VІІІ — 3 dodruk. Warszawa: Wydawnіctwo Naukowe PWN, 2009. ІSBN 978-83-01-13848-6. — s. 238
- ^ Marek Pіechota: Pіerwsі redaktorzy tekstów Mіckіewіcza. Od «boskіego dіabła» do «puchu marnego». Wіara.pl, 2009(недаступная спасылка) — s. 1