Манівін
Манівін — мужчынскае імя.
| Манівін лац. Manivin | |
| Manewine | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Manno + Wino |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Winiman |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Манівін» | |
Паходжаньне
рэдагавацьМанувін, Маневін або Манвін (Mannuwine, Manewine[1], Manwine[2]) і Вініман (Winiman[3]) — імёны германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) паходзіць ад гоцкага manna[5], германскага man 'чалавек'[6], а аснова -він- (імёны ліцьвінаў Бутвін, Монтвін, Радавін; германскія імёны Butwin, Mondawin, Radowin) — ад гоцкага wins 'сябар'[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: на муковоза господарьского Янка Манивиновича (22 чэрвеня 1539 году)[8].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 203.
- ^ Searle W. G. Onomasticon anglo-saxonicum. — Cambrigde, 1897. P. 349.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 476.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1091.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 5.