Люцыя Лявіцкая

Люцыя Аляксандраўна Лявіцкая (народжаная Гнатоўская; 1874, Вільня — 20 красавіка 1945, Нежын) — жонка беларускага літаратара Антона Лявіцкага (Ядвігіна Ш.).

Люцыя Лявіцкая
Дата нараджэньня	1874(1874)
Месца нараджэньня	Вільня
Дата сьмерці	20 красавіка 1945
Месца сьмерці	Нежын
Бацька	Аляксандар Гнатоўскі
Муж	Антон Лявіцкі
Дзеці	Ванда, Лявон, Вацік і Казімер

Біяграфія

Шлюбнае фота Антона і Люцыі

Нарадзілася ў Вільні. Паводле сьведчаньняў Ванды Лявіцкай, Люцыя была маладзейшая за свайго мужа на пяць гадоў. Зь дзяцінства — сірата. Пасьля сьмерці бацькоў яе выхаваньнем займаўся старэйшы брат з жонкаю. Скончыла ў Вільні школу крою і шыцьця.

У васемнаццацігадовым узросьце брат заснаваў для яе маленькую майстэрню на тры швачкі. Шытвом займалася ў Радашкавічах. Пазнаёмілася з Антонам Лявіцкім у Вільні і выйшла за яго ў 1894 годзе. Нарадзіла чатырох дзяцей: Ванду, Лявона, Ваціка і Казімера. Гаспадарыла ў Карпілаўцы ў 1897—1903 гадох.

У 1930 перабралася ў Менск да Язэпа і Ванды Лёсікаў. Вызнавала каталіцтва. Ведала польскую, францускую, беларускую, расейскую мовы і чытала па-нямецку.

Пра Люцыю Лявіцкую згадвала Палута Бадунова: «цікая, як анёл, з чулым сэрцам і разьвітым розумам»; рупілася «безь ядынага папроку» пра свайго мужа, калі быў хворы, «не адыходзіла ад яго, па тры разы на дзень рабіла яму ванны, цягала з надворку вялізныя чыгуны з гарачай вадой…»

Памерла 20 красавіка 1945 году. Пахаваная ў Нежыне.

Літаратура

• Дышлевіч, А. А. На пераломе стагоддзяў. Жыццё і творчасць Ядвігіна Ш. // Роднае слова. — Мн.: 1994. — № 1. — С. 10.
• Алесь Жынкін. «Мае дарагія…» // Маладосць : часопіс. — 1990. — № 11 (453). — С. 153—162.
• Содаль. У. Вугельчыкі з попелу: Малавядомыя старонкі з біяграфіі Ядвігіна Ш. // Роднае слова. — Мн.: 1999. — № 12. — С. 183—184.