Люцыюс II (папа рымскі)

Люцыюс II (па-лацінску: Lucius PP. VII), сьвецкае імя Джэрарда Каччыянэмічы дэль Орса (па-італьянску: Gherardo Caccianemici dal Orso; Балёньня, Папская вобласьць — 15 лютага 1145, Рым, Папская вобласьць) — папа рымскі з 9 сакавіка 1144 па сваю сьмерць 15 лютага 1145 году. Ягоны пантыфікат быў адметны хваляваньнямі ў Рыме, зьвязанымі з Рымскай камунай і ейнай спробай вырваць кантроль над горадам ад папства.

Люцыюс II (папа рымскі)
Пасьвечаньні
Кансэкрацыя
 Alberic of Ostia[d]
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся XI стагодзьдзе[1]
Памёр 15 лютага 1145[1]
ДэнамінацыяКаталіцкая царква[2]
Заняткібібліятэкар, каталіцкі сьвятар, пісьменьнік, каталіцкі біскуп

Быў скарбнікам Рымскай царквы, пазьней папскім легатам у Нямеччыне. У 1144 годзе папа сустрэўся з сыцылійскім каралём Роджэрам II у Чэпрана для высьвятленьня ягоных абавязкаў як папскага васала. Не зважаючы на тое, што яны былі сябрамі, перамовы ішлі марудна і Люцыюс не жадаў пагаджацца з умовамі сыцылійскага караля. Роджэр уварваўся і Кампанію чым прымусіў Люцыюса пагадзіцца на свае ўмовы.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Люцыюс II (папа рымскі)сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

  1. ^ а б в autori vari Enciclopedia dei Papi (італ.) — 2000.
  2. ^ Catholic-Hierarchy.org (анг.)USA: 1990.