Лан

гістарычная адзінка вымярэньня плошчы

Лан (па-лацінску: laneus, па-нямецку: lahn) — у сярэднявечнай Заходняй Эўропе адзінка падзелу палёў, прызначаных пад пасевы. Тэрмін паходзіць ад стараверхненямецкага выразу Lehen, Lehn, што азначае «вясковую гаспадарку вызначанага памеру», леннае ўладаньне (фэод)[1][2]. Памер 1 лана адпавядаў сярэдняй плошчы мужыцкага надзелу фэўдальнага пэрыяду. Лан падзяляўся на загоны, а тыя ў сваю чаргу — на скібы.

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^  Szewczyk, Janina Włóka. Pojęcie i termin na tle innych średniowiecznych jednostek pomiaru ziemi. — Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1968. — С. 18—19.
  2. ^  Brückner, Aleksander Słownik Etymologiczny Języka Polskiego. — Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza, 1927. — С. 306.