Кікі Дзімула (gr. Κική Δημουλά, сапраўднае Wasiliki Dimula, у дзявоцтве Раду; 19 чэрвеня 1931 году, Атэны — 22 лютага 2020, Атэны) — грэцкая паэтка.

Кікі Дымуля
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася 6 чэрвеня 1931(1931-06-06)[1]
Памерла 22 лютага 2020(2020-02-22)[3][2] (88 гадоў)
Сужэнец Athos Dimoulas[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці пісьменьніца, паэтка, банкаўская супрацоўніца
Мова грэцкая мова і навагрэцкая мова[d][4]
Узнагароды
Подпіс Выява аўтографу

Жыцьццяпіс

рэдагаваць

Тэматыка, якія закранае паэтка — самота, брак адчуваньня бясьпекі, пустка і забыцьцё, што зьвязана з часамі Дргугая сусьветная вайна. Яе тэксты былі перакладзеныя на шмат моваў, у тым ліку на ангельскую, нямецкую, швэцкую, дацкую і італьянскую.

Кікік за сваю творчасьць двойчы атрымлівала Грэцкую Дзяржаўную Ўзнагароду (1971 і 1988), акрамя таго, была адзначаная ўзнагародаю Костаса і Алены Ўранісаў (1994) і ўзнагародай Aristio Gramaton у Атэнскай акадэміі (2001). У 2009 годзе атрымала Эўрапейскую Літаратурную ўзнагароду.

Ад 2002 году чалец Атэнскай акадэміі.

У 2014 годзе індыйскае выданьне Tinpahar надрукавала артыкул Кікі Дымуля ў перакладзе, які меў ангельскамоўныя вэрсіі яе трох папулярных вершаў: Photograph 1948, Immature and Untimely i The periphrastic rock.

Прыватнае жыцьцё

рэдагаваць

Працавала як ураднік аднаго з прыватных грэцкіх банкаў. Была жонкаю грэцкага паэта Athosa Dimulasa (1921–1985), зь якім мела дваіх дзяцей.

Творчасьць

рэдагаваць
  • Piimata, 1952
  • Erewos, 1956
  • Erimin, 1958
  • Epi ta ichni, 1963
  • To ligo tu kosmu, 1971
  • To Telefteo Soma mu, 1981
  • Chere pote,1988
  • I efiwia tis Litis, 1996
  • Enos leptu mazi, 1998
  • Ichos apomakrinseon, 2001
  • Chloi termokipiu, 2005
  • Metafertikame paraplewros, 2007
  • Sinandisi, 2007
  • Eranos skiepseon, 2009
  • Ta ewretra, 2010
  • Dimosios kieros, 2014