Конер

Конер (Конар) — мужчынскае імя.

Паходжаньне

Кунар, пазьней Конэр (Cunari, Koner) — імя германскага паходжаньня^[1]. Іменная аснова -кон- (-кун-) (імёны ліцьвінаў Кондрут, Конрад, Якун; германскія імёны Cundrud, Konrad, Acun) паходзіць ад гоцкага koni- 'адважны'^[2] або германскага kunja, kuni '(хтосьці) з годнага, шляхецкага роду'^[3], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis^[4], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus^[5], германскага heru 'меч'^[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Konarszczyzna (1744 год)^[7].

Канярэвічы гербу Пагончык^[8] — літоўскі шляхецкі род^[9].

На 1910 год існавала ваколіца Конараўшчына (Канароўшчына), а таксама вёска і маёнтак Канаршчына ў Амсьціслаўскім павеце Магілёўскай губэрні^[10].

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 381.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 150.
^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 3. — Rzeszów, 2001. S. 322.
^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на К, Згуртаваньне беларускай шляхты
^ Список населенных мест Могилевской губернии. — Могилев, 1910. С. 88, 93—94.