Каркасон (па-француску: Carcassonne, па-аксытанску: Carcassona) — горад у Францыі, адміністрацыйны цэнтар дэпартамэнту Од у рэгіёне Аксытанія (да 1 студзеня 2016 — у рэгіёне Лянгедок-Русыён). Насельніцтва гораду на 2013 год складала 46 724 чалавекі. Каркасон падзяляецца на стары й новы горад. Стары ўмацаваны горад стаіць на скалістым ўзвышшы й акружаны дзьвюма сьценамі V і XIII стагодзьдзяў. У 1997 годзе сярэднявечны архітэктурны ансамбль трапіў у сьпіс сусьветнай спадчыны ЮНЭСКО.

Каркасон
франц. Carcassonne
Каркасон
Герб Каркасону


Краіна: Францыя
Рэгіён: Аксытанія
Дэпартамэнт: Од
Плошча: 65,08 км²
Вышыня: 111 м н. у. м.
Насельніцтва (2013)
колькасьць: 46 724 чал.
шчыльнасьць: 717,95 чал./км²
Часавы пас: UTC+1
летні час: UTC+2
Паштовы індэкс: 11000
Геаграфічныя каардынаты: 43°12′57″ пн. ш. 2°21′5″ у. д. / 43.21583° пн. ш. 2.35139° у. д. / 43.21583; 2.35139Каардынаты: 43°12′57″ пн. ш. 2°21′5″ у. д. / 43.21583° пн. ш. 2.35139° у. д. / 43.21583; 2.35139
Каркасон на мапе Францыі
Каркасон
Каркасон
Каркасон
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://www.carcassonne.org/

Геаграфія

рэдагаваць

Каркасон знаходзіцца на поўдні Францыі ў 80 км на ўсход ад Тулюзы.

Гісторыя

рэдагаваць
 
Сытэ Каркасона

У XII стагодзьдзі ў сьценах Каркасона жыло мноства прыхільнікаў руху катараў. За іх заступаўся віконт Раймон-Ражэ Транкавэль, таму ў вачах папы рымскага горад стаў месцам распаўсюджваньня ерасі. У рэшце рэшт, Інакентыюс III абвесьціў пачатак крыжовага паходу супраць катараў, на чале якога ўстаў Сымон IV дэ Манфор. У жніўні 1209 году войскі крыжакоў асадзілі Каркасон. Горад быў узяты й спалены. Аднак крэпасьць Каркасон некаторы час працягвала супрацівіцца. Але праз два тыдні пасьля пачатку аблогі віконт Каркасон быў вымушаны здацца з-за недахопу пітной вады. Пасьля гэтага яго кінулі ў турму, дзе ён неўзабаве памёр[1]. Пасьля ўзяцьця Каркасону землі Транкавэлей былі перададзеныя Сымону дэ Монфору. Ягоны сын перадаў гэтыя валоданьні каралю Францыі, які ўключыў іх у свой дамэн ў 1224 годзе[2].

Пасьля няўдалай спробы паўстаньня каркасонцаў на чале з сынам Віконта Транкавэля ў 1240 годзе, Людовік Сьвяты выгнаў бунтаўнікоў з гораду й загадаў ім пасяліцца на іншым беразе ракі: так пачаў будавацца новы горад, Бастыда. Каркасон ператварыўся ў горад з двума цэнтрамі, паміж Сытэ (фартэцыяй) й Бастыдай разгарэлася сапраўдная сацыяльная барацьба й эканамічная канкурэнцыя. Паступова Бастыда Людовіка Сьвятога пачала квітнець і нават перасягнула Сытэ, які паступова страціў сваю ўладу й палітычнае значэньне.

У 1248 годзе ў ніжнім горадзе зьявілася консульства. Горадам кіравалі 6 консулаў разам са шляхтай. У XIV стагодзьдзі горад стаў першарадным вытворцам тэкстылю ў каралеўстве, у асноўным воўны. Прадукцыя экспартавалася ў такія гарады як Канстантынопаль і Александрыя[3]. У 1348 годзе ў горадзе, як і ва ўсёй краіне, пачалася чума. Эпідэмія пэрыядычна аднаўлялася аж да пачатку наступнага стагодзьдзя. У гэты ж час з-за Стогадовай вайны горад нёс вялікія страты. У 1355 годзе Эдуард Чорны Прынц спаліў ніжні горад, але пашкадаваў Сытэ[4]. У 1359 годзе Бастыда была адноўленая й умацаваная. Тэкстыльная вытворчасьць аднавілася й атрымала далейшае разьвіцьцё.

Гарады-сябры

рэдагаваць
  1. ^ Guilaine J., Fabre D. Histoire de Carcassonne. Édition Privat. P.56. (ISBN 2-7089-8328-8)
  2. ^ Leroy Ladurie E. Histoire du Languedoc. Presses universitaires de France, coll. «Que sais-je?». 1982. P. 42.
  3. ^ Panouillé J.-P. Carcassonne, histoire et architecture. Éditions Ouest-France. P.52. (ISBN 2-7373-2194-8)
  4. ^ Guilaine J., Fabre D. Histoire de Carcassonne. Édition Privat. P.97. (ISBN 2-7089-8328-8)

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць

  Каркасонсховішча мультымэдыйных матэрыялаў