Канза́с (па-ангельску: Kansas) — штат у цэнтральнай частцы ЗША, адзін з штатаў Сярэдняга захаду.

Канзас
Сьцяг Герб
Сьцяг Герб
[[Файл:|250пкс|Штат Канзас на мапе ЗША]]
Сталіца Топіка
Найбуйнейшы горад [[Ўічыта]]

Геаграфія

рэдагаваць

Плошча штату складае 213 096 км². Насельніцтва — 2 688 000 чалавек (2000). Сталіца — Топіка. Найбуйнейшы горад — Ўічыта.

Штат называюць «кошык хлеба нацыі»: ён лідыруе сярод штатаў па вырошчваньню пшаніцы. Кветка штату — сланечнік, дрэва штату — таполя. Дэвіз — «Празь цёрні да зораў». На мове індзейцаў каў ці канза, якія засялялі Канзас, назва штату азначае «людзі (паўднёвага) ветру» або «людзі вады».

Гісторыя

рэдагаваць

Абшары будучага Канзасу, упяршыню дасьледаваныя канкістадорамі Васкэса дэ Каранада, паводле Луізіянскае купоўлі перайшлі пад амерыканскую ўладу ў 1803 годзе, паўднёва-захадная частка штату належала пачаргова да Гішпаніі, Мэксыкі й Рэспублікі Тэхас да 1848 году.

Перад Грамадзянскай вайною Канзас стаў баёвішчам прыхільнікаў і супраціўнікаў нявольніцтва. Пасьля вайны штат даў прытулак асаднікам-стараваярам ды чарнаскурым вольнаадпушчанікам, што ўцякалі ад прыгнёту ў паўднёвых штатах. З адкрыцьцём Чызгольмскага шляху ў Канзас прыйшоў дзеячас Дзікага Захаду, вядомыя Біл Гікак і Ўаят Эрп шчыравалі ў мястох штату. Аднаго году праз Додж-сіці прайшло восем мільёнаў галоў гавяды, пасьля чаго места набыло годнасьць «Каралевы Каровіных мястэчак». Адказваючы вымогам мэтадыстаў ды іншых пратэстанцкіх плыняў, Канзас першым, у 1881 годзе, прыняў статутную папраўку, якая ўсталёўвала сухі закон. Папраўку скасавалі толькі ў 1948 годзе.