Калеў
Ка́леў (па-эстонску: Kalev, па-фінску: Kalev) паводле карэла-фінскай міталёгіі — родапачынальнік карэльскіх, фінскіх волатаў — Вяйнямёйнэна, Ільмарынэна, Лемінкяйнэна, званых часам ягонымі сынамі. Ад ягонага імя паходзіць назва паэтычнага эпасу Эліяса Лёнрата «Калевала», што ёсьць эпічным імем краіны, даслоўна — «месца, дзе жыве Калеў».
Згодна з эстонскай міталёгіяй, Калеў зьяўляецца легендарным волатам, заснавальнікам дзяржавы-княства на Вірскім беразе, а таксама бацькам эстонскага нацыянальнага героя Калевіпаэга (эст. Kalevipoeg — сын Калева), галоўнага пэрсанажу аднайменнага эстонскага нацыянальнага эпасу «Калевіпаэг». Паводле старажытных паданьняў Калеў пахаваны пад Талінскім узгоркам Тоомпэа (Вышгарад), які быў утвораны зь вялізных каменных валуноў, нацягнутымі ягонай жонкай Ліндай, каб накрыць магілу памерлага мужа. Паводле легенды, зь ейных сьлёз паўстала возера Юлемістэ. Імя Калеў шырока выкарыстоўваецца ў сучаснай Эстоніі.
Ад імя Калеў, магчыма, паходзіць старажытная руская назва Таліна — Калывань, вядомая па складаньнях арабскага географа эль-Ідрысі й старажытнарускіх пісьмовых крыніцах.