Зіцін
Зіцін (Жыцень, Жыдэн) — мужчынскае імя.
| Зіцін лац. Zicin | |
| Sittin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Sito + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Жыцень, Жыдэн |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Зіцін» | |
Паходжаньне
рэдагавацьСіцін або Зіцін (Sittin) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова сід- (сіт-, зыд-) (імёны ліцьвінаў Сіціла, Жыдавін, Сыдэр; германскія імёны Sitil, Sidewine, Sidierius) паходзіць ад гоцкага sidus 'звычай, нораў'[2][3].
У Ноўгарадзе бытавалала імя Жыдзена (Жидена)[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Zitinowicz (1802—1803 гады)[5]; Franciszka Żydenowicz (1838 год)[6].
Носьбіты
рэдагавацьНа 1913 год існавала мясцовасьць Жыценішкі або Гай (Życieniszki alias Gaj) у Немянчынскай парафіі[7].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1315.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 196.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 198.
- ^ Зализняк А. А. Древненовгородский диалект. 2-е изд. — М., 2004. С. 739.
- ^ Stepukonienė I., Mickienė I. Personal Names in Baptismal Records of Seredžius of the Early Nineteenth Century (1802—1803) // Lituanistica. Vol. 65. Nr. 2, 2019. P. 109.
- ^ Kowno, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Parafia niemenczyńska w 1913 r., Genealogia Wileńszczyzny