Зэфірын (папа рымскі)
Зэфірын (па-лацінску: Zephyrinus; ?, Рым, Рымская імпэрыя — 20 сьнежня 217, Рым, Рымская імпэрыя) — біскуп рымскі (199—217), хрысьціянскі сьвяты. Змагаўся зь ерасямі і бараніў боскасьць Хрыста.
| Zephyrinus | |
 | |
| Пачатак папства | 199 |
|---|---|
| Канец папства | 20 сьнежня 217 |
| Папярэднік | Віктар I |
| Наступнік | Калікст I |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Імя пры нараджэньні | Зэфэнія |
| Нарадзіўся | невядома Рым, Рымская імпэрыя |
| Памёр | 20 сьнежня 217 Рым, Рымская імпэрыя |
| Дэнамінацыя | Каталіцкая царква[1] |
| Заняткі | каталіцкі сьвятар |
| Сьвяты́ | |
| Дзень памяці | 20 сьнежня |
Пантыфікат рэдагаваць
Цягам 17-гадовага знаходжаньня Зэфірына на пасадзе маладая Царква перажывала перасьлед ад імпэратара Сэвэруса да ягонага скону ў 211 року. У 202 або 203 року ён выдаў эдыкт, які забараняў навяртаньне ў хрысьціянства.
Паводле сьв. Аптатуса, Зэфірыну таксама даводзілася супрацьстаяць ерасям і апастасіям, галоўным чынам з Маркіёнам, Праксеясам, Валенцінам і мантаністамі[2].
За сваю веру ня стаў фізычным мучанікам, аднак за свае душэўныя і духоўныя пакуты ў часе пантыфікату прызнаны мучанікам; гэты тытул быў зьняты праз 132 гады пасьля ягонай сьмерці[3].
Памяць рэдагаваць
У XIII стагодзьдзі ў агульны рымскі каляндар быў уведзены памятны дзень Папы і мучаніка сьвятога Зэфірына, які адзначаўся 26 жніўня. У 1969 року ўспамін быў скасаваны, паколькі Зэфірын не зьяўляецца мучанікам і памёр не 26 жніўня[4], а 20 сьнежня[5].
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Catholic-Hierarchy.org (анг.) — USA: 1990.
- ^ Optatus, De Schismate 1,1
- ^ Berti, Sæc 3. Diss. 1.t. 2 p 158
- ^ «Calendarium Romanum» (Libreria Editrice Vaticana, 1969), p. 136
- ^ «Martyrologium Romanum» (Libreria Editrice Vaticana, 2001 ISBN 88-209-7210-7)
Літаратура рэдагаваць
- Rendina, Claudio, The Popes' Histories and Secrets (2002)