Жвангін
Жвангін (Звангін) — мужчынскае імя.
| Жвангін лац. Žvangin / Žvanhin | |
| Schwankinna | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Svano + Ginn Svano + суфікс -кін (-kin) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Звангін |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Жвангін» | |
Паходжаньне
рэдагавацьЗванікін або Шванкіна (Suanikin, Schwankinna) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -сван- паходзіць ад гоцкага *swans 'лебедзь'[2], а аснова -гін- (-ген-, -кін-) (імёны ліцьвінаў Гендрута, Кімунд, Менгін; германскія імёны Genedrudis, Ginmund, Mennigen) — ад гоцкага gin- 'пачатак'[3] (гоцкае *ginnan, германскае *gennan 'пачынаць'[4]). Апроч таго, у германскіх імёнах адзначаецца суфікс-пашыральнік -кін (-кен)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Szymon Zwanginowicz (1810 год)[6].
Носьбіты
рэдагавацьЖвангіновічы (Żwanginowicz) — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[7][a].
Заўвагі
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1376.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 197.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ G // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 356.
- ^ Daugi, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 462.
- ^ Łapiński Ł., Wilczewski W. F. «Komput katolików» parafii żołudzkiej z 1700 roku // Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne. Nr. 115, 2021. S. 268.