Дыхавіца

адчуваньне браку паветра

Дыхавіца — парушэньне частасьці, рытму і глыбіні дыханьня, якое суправаджаецца адчуваньнем недахопу паветра. Здараецца толькі ў прытомным стане. Крайняй ступеняй немачы ёсьць удушша. Паскарэньне дыхальных скарачэньняў узьнікае праз павышаную цялесную і моцную пачуцьцёвую (гнеў, страх, трывога і хваляваньне) нагрузку.

Папярэджаньне

рэдагаваць

Прадухіленьню нядужасьці спрыяе штодзённае цялеснае разьмінаньне і працяглыя шпацыры.

Чыньнікі

рэдагаваць

Узьнікненьню нядужасьці спрыяе маларухомы лад жыцьця, атлусьценьне, малакроўе, пухліна дыхальных шляхоў, сардэчная недастатковасьць, астма, тырэатаксікоз (лішак гармону шчытападобнай залозы) і цукровы дыябэт[1].