Дабела
Дабела (Дабіль, Дабель) — мужчынскае імя.
| Дабела лац. Dabieła | |
| Dabila | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Dabo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Дабіль, Дабель |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Дабела» | |
Паходжаньне
рэдагавацьДабіла (Dabila) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова даб- (імя ліцьвінаў Дабейка; германскае імя Dabicho) паходзіць ад гоцкага (ga)daban 'ісьці добра', стараісьляндзкага dafna 'набіраць сілу'[2].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Добело Борътъковичъ (1565 год)[3]; Dobelewicz (1671—1681 гады)[4]; Antoni Dobilewicz (1753 год)[5].
Носьбіты
рэдагаваць- Дабела Борткавіч — ашмянскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1565 году
У XVI ст. існаваў маёнтак Дабілевічы (Добилевичи) у Жамойцкім старостве[6].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 278.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 278.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 167.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 132.
- ^ Szyłele, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 97.