Грамадзянская дэмакратычная партыя

чэская палітычная партыя

Грамадзянская дэмакратычная партыя (па-чэску: Občanská demokratická strana) — лібэральна-кансэрватыўная[4][5][6] і мякка-эўраскептычная[7][8] палітычная партыя ў Чэхіі. Партыя, як правіла, займае правацэнтрычныя[9] і правыя пазыцыі[10][11] ў палітычным спэктры. Гэта адна з самых уплывовых партыяў краіны. Партыя ёсьць адзінай у краіне, якая заўсёды мела сваіх прадстаўнікоў у парлямэнце пасьля Аксамітнай рэвалюцыі. Пасьля парлямэнцкіх выбараў 2021 году партыя здабыла 34 месцы, стаўшы другой сілай у краіне пасьля партыі АНО 2011.

Грамадзянская дэмакратычная партыя
па-чэску: Občanská demokratická strana
Выява лягатыпу
Лідэр партыі Пэтар Фіяла[1]
Заснавальнік Вацлаў Клаўс
Дата заснаваньня 21 красавіка 1991
Штаб-кватэра
Ідэалёгія кансэрватызм, эўраскептыцызм і эканамічны лібэралізм[d]
Колькасьць 14 123[3]
Афіцыйны сайт ods.cz (чэс.)

Гісторыя

рэдагаваць

Партыя была закладзеная ў 1991 годзе як плынь за вольны рынак з Грамадзянскага форуму Вацлава Клаўса. Узор арганізацыі сталася брытанская Кансэрватыўная партыя. Партыя перамагла на парлямэнцкіх выбарах 1992 году і доўгі час ачольвала ўрад наступныя гады. Пасьля гэтага на кожных парлямэнцкіх выбарах да 2013 году партыя займала першае ці другое месца на выбарах. Вацлаў Клаўс займаў пасаду прэм’ер-міністра Чэхіі з 1993 па 1997 гады, стаўшы першым палітыкам на гэтае пасадзе пасьля падзелу Чэхаславаччыны. Мірак Топаланэк, які замяніў Клаўса на пасадзе лідэра партыі ў сьнежні 2002 года, сам займаў пасаду прэм’ер-міністра з 2006 па 2009 гады. На парлямэнцкіх выбарах 2013 году партыя здабыла ўсяго толькі 16 месцаў, у выніку чаго яна перайшла ў апазыцыю. У цяперашні час партыю ачольвае прэм’ер-міністар Чэхіі Пэтар Фіяла, які стаіць на чале партыі з 2014 году.

  1. ^ https://www.irozhlas.cz/zpravy-domov/petr-fiala-byl-opet-zvolen-predsedou-ods-nemel-protikandidata_1801131258_jgr
  2. ^ Administrativní registr ekonomických subjektů
  3. ^ https://moje.ods.cz/
  4. ^ John Nagle; Alison Mahr (1999). «Democracy and Democratization: Post-Communist Europe in Comparative Perspective». SAGE Publications. — С. 188. — ISBN 978-0-7619-5679-2.
  5. ^ Elizabeth Bakke (2010). «Central and Eastern European party systems since 1989». In Sabrina Ramet (ed.). Central and Southeast European Politics since 1989. Cambridge University Press. — С. 78. — ISBN 978-1-139-48750-4.
  6. ^ Constantijn Kortmann; Joseph Fleuren; Wim Voermans, eds. (2006). «Constitutional Law of 10 EU Member States: The 2004 Enlargement». Kluwer. — С. 252. — ISBN 978-90-13-03468-4.
  7. ^ Nordsieck, Wolfram (2017). «Czechia». Parties and Elections in Europe.
  8. ^ Geoffrey Pridham (2008). «European Party Co-operation and Post-Communist Politics: Euroscepticism in Transnational Perspective». In Aleks Szczerbiak; Paul Taggart (eds.). Opposing Europe?: The Comparative Party Politics of Euroscepticism: Volume 2: Comparative and Theoretical Perspectives. OUP Oxford. — С. 89. — ISBN 978-0-19-925835-2.
  9. ^ Cobain, Ian; Henley, Jon (23.10.2017). «Anti-establishment billionaire Andrej Babiš to be named Czech PM». The Guardian.
  10. ^ Zdenka Mansfeldová (2013). «The Czech Republic». In Sten Berglund; et al. (eds.). The Handbook of Political Change in Eastern Europe (3rd ed.). Edward Elgar. — С. 232. — ISBN 978-0-85793-537-3.
  11. ^ Tomáš Kostelecký (1995). «Changing party allegiances in a changing party system: the 1990 and 1992 parliamentary elections in the Czech Republic». In Gordon Wightman (ed.). Party Formation in East-Central Europe. Edward Elgar. — С. 80. — ISBN 1-85898-132-8.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць