Геска
Геска, Кейзік — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Геска лац. Gieska / Hieska | |
| Geske | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Geso + суфікс з элемэнтам -к- (-k-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Кейзік |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Геска» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГізэка, Геска, Гешка або Кісіг (Giesecke, Geske, Geschke, Kiessig) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гез- (-гіз-, -кез-) (імёны ліцьвінаў Гізель, Гіжбэрт, Гесмонт; германскія імёны Giesel, Gisbert, Gismondus) паходзіць ад гоцкага gais 'суліца, кап’ё'[2], германскага gaizá 'завостраны кій'[3].
У 1642 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаліся Daniel Geschke, Regiomontanus Prussus, Sigismundus Geschk, Regiomontanus Prussus[4].
Германскае імя Giseke гістарычна бытавала ў Рызе[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: з Мацъкомъ Кгесковичомъ… на боярына ж волости Вилёньское Мацка Кгесковича (16 жніўня 1542 году)[6].
Носьбіты
рэдагавацьКейзік (Keizik) — прозьвішча, гістарычна зафіксаванае на тэрыторыі цяперашняй Летувы[7].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 32.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 70.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 431.
- ^ Hildebrand H. Das Rigische Schuldbuch (1286—1352). — St. Petersburg, 1872. S. XL.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 225 (6) (1528—1547). — Vilnius, 1995. P. 227.
- ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 1. — Vilnius, 1985. P. 967.