Гарэт Джонз (фільм)

польска-брытанскі фільм 2019 року
(Перанакіравана з «Гарэт Джонс (фільм)»)

«Гарет Джонс»  (пол. Obywatel Jones, анг. Mr. Jones) — гістарычная драма пра журналіста з Уэльса, які распавёў свету пра Галадамор ў СССР

Гарэт Джонс
Gareth Jones
Жанр трылер[d], драматычны фільм, біяграфічны фільм і палітычны фільм[d]
Рэжысэр Агнэшка Голланд
Сцэнарыст Андрэа Халупа
У ролях Джэймс Нортан
Ванэсса Кірбі
Пітэр Сарсгаард
Кэннет Крэнхэм
Сэлин Джонс
Кампазытар Антоні Лазаркэвіч
Дата выхаду 2019
Працягласьць 119 хв.
Краіна Польшча, Украіна, Вялікабрытанія
Мова англійская, украінская, расейская, валійская
Бюджэт zł 24,6 млн
Прыбытак $ 1,1 млн
Старонка на IMDb
Афіцыйны сайт

1933 год. Валійскі журналіст і малады дарадца брытанскага прэм’ер-міністра Гарэт Джонс, якому ўдалося ўзяць інтэрв’ю ў Гітлера, шукае наступную вялікую гісторыю і прыязджае ў Маскву, каб узяць інтэрв’ю ў Сталіна. Таксама яго цікавіць пытанне, адкуль СССР бярэ рэсурсы ў той час, як свет ахоплены крызісам. У тэлефоннай размове з сябрам-рэпарцёрам з Масквы гучыць нейкі трывожны намёк, у выніку, калі Джонс нарэшце прыязджае ў Маскву, аказваецца, што яго сябар загінуў. У Маскве Джонс знаёміцца ​​з уплывовым амерыканскім журналістам Уолтарам Дзюранці і набліжанай да яго рэпарцёркай Адай Брукс, якая дае яму падказку, дзе шукаць корань «савецкага цуда». Здагадваючыся, што яго сябра забілі з-за таго, што ён шмат чаго даведаўся пра ўкраінскае збожжа і рэальную сітуацыю ў «камуністычным раем», ён імкнецца даведацца праўду. У яго ёсць і свой персанальны матыў убачыць Украіну, дзе яго маці калісьці вучала дзяцей англійскай мове паблізу Юзаўкі (сёння Данецк). Гарэт, нягледзячы на ​​смяротныя пагрозы з боку спецслужбаў СССР, пачынае ўласнае расследаванне.

Інтрыга сюжэтнай лініі склалася, і яе спружына штурхае брытанскага журналіста ў страшэннае поўнае гора падарожжа па Украіне, якая памірае. Ён бачыць вымерлыя вёскі, галадоўнікаў дзяцей, бесчалавечных чырвонаармейцаў, якія адбіраюць і адпраўляюць у Маскву збожжа, і крок за крокам набліжаецца да раскрыцця праўды аб найвялікшай трагедыі ўкраінскага народа — Галадамору. У рэшце рэшт, ён трапляе ў лапы НКУС, і толькі яго эфемерны статус набліжанага да Лойд Джорджа ратуе яго ад зняволення і смерці.

Яго адпускаюць з настойлівай радай устрымацца ад негатыву ў адрас савецкага кіраўніцтва. Аднак, уласна, яму і так не вераць ні простыя абывацелі, ні лідары ​​Заходняга свету. Збожжа, выкрадзенае ва ўкраінскіх сялян, робіць сваю справу на Захадзе. Амерыка прызнае Савецкі Саюз і пачынае з ім гандаль, падобная сітуацыя ўзнікае і ў палітычных колах Брытаніі. Волтэр Дзюранты атрымлівае пулітцэраўскую прэмію. Вярнуўшыся ў правінцыю, Гарэт пакутуе ад пачуцця паразы, цяжкіх успамінаў і агульнага недаверу.

І хоць у апошніх кадрах глядач даведаецца пра яго апошняе падарожжа і смерць, верагодна ад рук савецкіх агентаў, усё ж фільм пакідае ўражанне недарэмнасці намаганняў і імкненняў дабрадзейнага брытанскага журналіста. Збольшага гэта дасягаецца раўналежным аповядам з уключэннем фрагментамі ў сюжэт фільма згадак пра працу іншага выбітнага брытанца, Джорджа Оруэла, над напісаннем алегарычнага рамана «Скотны двор» (1945), падставай для якога сталі выкрыцці Гарэта Джонса. Аўтар нават зводзіць гэтых двух выбітных брытанскіх праўдалюбцаў у выпадковай сустрэчы пасля выступу Гарэта з развенчваннем савецкай утопіі. Гэтая лінія звязвае гісторыю пра Джонса з гісторыяй пра Джорджа Оруэла, даследчыцай якога з’яўляецца сцэнарыстка і супрадзюсар фільма Андрэа Халупа, продкі якой па матчынай лініі таксама паходзяць з Данбаса, і якая прысвяціла большую частку сваёй папярэдняй дзейнасці даследаванням і папулярызацыі Оруэла і яго культавага твору «Скотны двор».

Глядзіце таксама

рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць