Віліман
Віліман (Вілман) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Віліман лац. Viliman | |
Williman | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Willo + Mann |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Вілман |
Зьвязаныя імёны | Манвіл |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Віліман» |
Паходжаньне
рэдагавацьВіліман або Вілман (Williman, Wiliman, Wilman[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільбут, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Willebut, Williheid, Muntwil) паходзіць ад гоцкага wilja 'воля'[3], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[4], германскага man 'чалавек'[5].
У Чэхіі бытавала германскае імя Vilman[6].
Варыянты імя ў гістарычным крыніцах: Ян Вилман, Балтромей Вилман (1655 год)[7]; Obrąb Gudelow… Stanisływ Wiliman, Krasławski… Marcin Wiliman y Kazimir Wyrwiało… Obrąb Baldynow… Pusta po Wilimanje (1 лютага 1765 году)[8]; Rozalia Wiłmon (1803 год)[9].
Носьбіты
рэдагаваць- Ян і Балтрамей Вільманы — лідзкія шляхцічы, якія ўпамінаюцца ў 1655 годзе
На 1906 год існавала вёска Вільманы ў Дзьвінскім павеце Віцебскай губэрні[10].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 293.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1089, 1603.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Svoboda J. Bemerkungen über alttschechische Personennamen deutscher Herkunft // Onomastica Slavogermanica. III. — Berlin, 1967. S. 38.
- ^ Памятники истории Восточной Европы. Источники 15-17 вв. Том 4. (Monumena Historica Res Gestas Europae Orientalis Illustrantia). Крестоприводная книга шляхты Великого княжества Литовского 1655 г. — Москва — Варшава, 1999. С. 64—65.
- ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 31. — Витебск, 1903. С. 32, 34.
- ^ Poszwityń, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 115.