Вэйдэр
Вэйдэр, Вайдар — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Вэйдэр лац. Vejder | |
| Weidher | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Weido + Heri |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Вайдар |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Вэйдэр» | |
Паходжаньне
рэдагавацьВейдэр, Вайтар або Вейдыр (Weidher, Uaithari, Weidire) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова вайд- (вейд-) (імёны ліцьвінаў Вайдзіла, Войдаўт; германскія імёны Weidel, Weidelt) паходзіць ад гоцкага waida 'поле, паша'[2], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[3], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[4], германскага heru 'меч'[2].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Wieś Weyderowo. Jakub Weyder, Marcin y Ładuz Weyderowie (26 жніўня 1765 году)[5].
Носьбіты
рэдагавацьУ актах Вялікага Княства Літоўскага ўпаміналася сяло Вайдары (Вайдары) каля Цельшаў[6].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1494.
- ^ а б Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 31. — Витебск, 1903. С. 130.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 62.