Высокі замак (Львоў)

Высокі Замак (па-ўкраінску: Висо́кий За́мок) — замак, пабудаваный пад кіраўніцтвам Караля Русі Лева Данілавіча, як яго рэзыдэнцыі, потым — польскага караля Казімера III на Замкавай гары ў Львову. У пэрыяд Каралеўства Русі служыў галаўною скарбніцай дзяржавы дзе зьберагаліся кляйноды ўлады, у часнасьці кароны та прэстолы, а таксама цэнныя хрэсты, у тому ліку з часткамі Жыватварашчага Хрэста. Пасьля захапленьня Галічыны кракаўскім каралём Казімерам ды зацьверджаньнем польскай улады выкарыстоўвалася як турма. Амаль поўнасьцю раобраны працягам XIX старочча.

Гісторыя

За архіўнымі дакумэнтамі й навуковай літаратурай Высокі ды Нізкі замкі ў Львове ўзьніклі ў часы Галіцка-Волынскага княства. З руськіх летапісяў і пазьнейшых кронікаў XVI—XVII ст. вядома, што на Замкавай гары пад кіраўніцтвам князя Льва Данілавіча пабудавалі ўмазаваньня. Яны былі драўляна-землянымі, як і пераважная большасьцт руськіх мест. У1259 року на вымаганьне хана Бурундая, умацаваньня былі разобраны, але ў 1270 року пабудованы нанава. Львоўскі гісторык Барталамей Зімаровіч лічыў гэты рок датою першага будаўніцтва фартэфікацый Замкавай гары. 1340 року, калі Львоў упершыню быў захоплены Казімерам ІІІ, за славамі кроніка Яна Длугаша, быў спалены драўляны замак. Паўторна адноўлены замак, быў спалены літвінамі ў 1353 року.