Вершасклада́ньне (версыфікацыя) — сыстэма арганізацыі вершаванай мовы, у аснове якой — паўтарэньне пэўнага рытмастваральнага кампанэнта (вышыні гука — у кітайскай паэзіі, працягласьці галоснага — у антычнай, націскных або ненаціскных галосных — у беларускай і г. д.). Мерай рытмічнай арганізацыі вершаванай мовы звычайна зьяўляецца радок верша. У залежнасьці ад фанэтычных асаблівасьцей той ці іншай мовы на пэўным гістарычным этапе разьвіцьця літаратуры выпрацоўваюцца асобныя сыстэмы вершаскладаньня.

Літаратура

рэдагаваць