Валіла
Валіла — мужчынскае імя.
| Валіла лац. Valiła | |
| Walilo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wal + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Валіла» | |
Паходжаньне
рэдагавацьВаліла або Валіл (Walilo[1], Walahilo[2], Valil[3][4]) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -вал- (імёны ліцьвінаў Валін, Валант, Гервала; германскія імёны Walin, Waland, Gerwala) паходзіць ад гоцкага *wala 'тыя, хто выдужаў на полі бітвы', walisa 'праўдзівы, лю́бы', waljan 'выбраць' або германскага wala < *wal(a)ha- 'чужы, валійскі'[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Валило Оиятович (1556 год)[7].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Dictionary of American Family Names. — Oxford University Press, 2003. P. 595.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1515.
- ^ Reichert H. Lexikon der altgermanischen Namen. I. — Wien, 1987. S. 752.
- ^ Khallieva Boiché O. Imja et Name, Aux sources de l'anthropnymie germanique, anglo-saxonne et slave. — Presses de l’université Paris-Sorbonne, 2015. P. 370.
- ^ Miedel J. Altdeutsche Personennamen in badischen Ortsnamen // Zeitschrift für hochdeutsche Mundarten. Bd. 4. — Heidelberg, 1903. S. 144.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 219.
- ^ Sinkevičiūtė D. Nauji lietuvių dvikamieniai asmenvardžiai su atviraisiais pirmaisiais kamienais // Baltistica. T. 58, Nr. 2 (2023). P. 320.