Бэры-Сэнт-Эдмундс
Бэры-Сэнт-Эдмундс (па-ангельску: Bury St Edmunds) — гістарычнае мястэчка і катэдральны горад у графстве Сафалк у Ангельшчыне[1]. Абацтва Бэры-Сэнт-Эдмундс знаходзіцца недалёка ад цэнтра гораду.
| Бэры-Сэнт-Эдмундс | |
| анг. Bury St Edmunds | |
| |
| Краіна: | Вялікабрытанія |
| Насельніцтва: |
|
| Тэлефонны код: | 01284 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°14′48.01″ пн. ш. 0°42′45.00″ у. д. / 52.2466694° пн. ш. 0.7125° у. д.Каардынаты: 52°14′48.01″ пн. ш. 0°42′45.00″ у. д. / 52.2466694° пн. ш. 0.7125° у. д. |
Бэры-Сэнт-Эдмундс на мапе Вялікабрытаніі   Бэры-Сэнт-Эдмундс | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Гісторыя рэдагаваць
Зыгебэрт, кароль усходніх англаў, заснаваў тут каля 633 году манастыр, які ў 903 годзе стаў месцам пахаваньня караля Эдмунда-пакутніка, які быў забіты датчанамі ў 869 годзе, і большую частку сваёй раньняй славы абавязаны знаходжаньню сьвятыных парэшткаў караля-пакутніка. Горад вырас вакол абацтва Бэры-Сэнт-Эдмундс, якое здаўна ёсьць месцам паломніцтва. Да 925 году слава сьвятога Эдмунда распаўсюдзілася вельмі далёка, таму і назва гораду была зьменена на сучасную.
У 942 ці 945 годзе кароль Эдмунд I надаў абату і манастыру юрысдыкцыю над усім горадам, вольным ад усіх сьвецкіх службаў. У 1020 годзе Канут Вялікі вызваліў горад ад эпіскапскага кантролю. У 1020 годзе манастыр быў разбураны, а сьвецкія сьвятары былі выгнаны, аднак, тутака быў пабудаванае бэнэдыктынскае абацтва на месцы пахаваньня сьвятога Эдмунда[2]. 18 сакавіка 1190 году праз два дні пасьля больш вядомага зьбіцьця габрэяў у Кліфардзкай вежы ў Ёрку, жыхары Бэры-Сэнт-Эдмундса забілі 57 габрэяў[3][4]. Пазьней у тым самым годзе абат Самсон Тотынгтанскі пасьпяхова зьвярнуўся да караля Рычарда I з просьбай дазволіць выселіць астатніх габрэйскіх жыхароў гораду[5].
У 1214 годзе, як мяркуецца, магнаты Ангельшчыны сустрэліся ў абацкай царкве і пакляліся прымусіць караля Яана Безьзямельнага прыняць хартыю свабодаў, дакумэнт, які паўплываў на стварэньне Вялікай хартыі вольнасьцяў[2], копія якой была выстаўлена ў гарадзкой катэдры падчас сьвяткаваньня 2014 году.
Крыніцы рэдагаваць
- ^ OS Explorer map 211: Bury St.Edmunds and Stowmarket. Ordnance Survey – Southampton A2 edition. 2008. — ISBN 978-0319240519
- ^ а б Encyclopædia Britannica Eleventh Edition. 4. — С. 868.
- ^ Richardson, Douglas, Magna Carta Ancestry, Baltimore, Md., 2005. — С. 297.
- ^ Hillaby, Joe (2003). «Jewish Colonisation in the Twelfth Century» in The Jews in Medieval Britain: Historical, Literary, and Archaeological Perspectives, ed. Patricia Skinner. — С. 31.
- ^ Jocelin of Brakelond, Chronicle of the Abbey of Bury St Edmunds, trans. Diana Greenway and Jane Sayers (Oxford: Oxford Univ. Press, 1989).