Бэртыка
Бэртыка — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Бэртыка лац. Bertyka | |
| Bertike | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Bert + суфікс з элемэнтам -к- (-k-) |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Бэртыка» | |
Паходжаньне
рэдагавацьБэртыка, Бэртэка, Бэртка або Пэртык (Bertike[1], Berteka[2], Bertke[3], Pertik) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -берт- (-бэрт-, -барт-) (імёны ліцьвінаў Зыбарт, Кібарт, Любарт; германскія імёны Siebart, Kibart, Lubert) паходзіць ад германскага berhta 'яркі'[5].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Bertko[6].
У Прусіі бытавала імя Bartiko / Bartike / Bartke (1404 і 1419 гады)[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Christophori Bertika (1697 год)[8].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Hartig J. Die münsterländischen Rufnamen im späten Mittelalter. — Köln — Graz, 1967. S. 140.
- ^ Sveriges medeltida personnamn. Hft. 2. — Uppsala, 1973. S. 304.
- ^ Verdeutschungsbücher des Allgemeinen deutschen sprachvereins. — Berlin, 1900. S. 33.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 282.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 16.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 18.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 17.
- ^ Kryniczyn lata 1697—1703 rejestr chrztów kościelnych