Бэла Кун
Бэ́ла Кун (па-вугорску: Béla Kun) — вугорскі камуністычны актывіст і палітык, які быў фактычным дыктатарам Вугорскай Савецкай Рэспублікі і ініцыятарам чырвонага тэрору ў 1919 годзе. Пасьля краху камуністычнага рэжыму, Кун уцёк у СССР, дзе працаваў функцыянэрам у арганізацыі Камінтэрну і быў кіраўніком Крымскага рэвалюцыйнага камітэту з 1920 году. Арганізаваў і актыўна ўдзельнічаў у чырвоным тэроры ў Крыме ў пэрыяд 1920—1921 гадох, пасьля чаго ўдзельнічаў у сакавіцкай акцыі 1921 году, няўдалым камуністычным паўстаньні ў Нямеччыне.
| Бэла Кун | |
 | |
| 21 сакавіка 1919 — 1 жніўня 1919 | |
| Папярэднік | Ferenc Harrer[d] |
| Наступнік | Péter Ágoston[d] |
| з 1921 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся: |
20 лютага 1886[1] |
| Памёр: |
29 жніўня 1938[1] (52 гады) |
| Партыя: | |
| Сужэнец: | Ірэн Гал[d] |
| Дзеці: | Агнэш Кун[d] і Міклаш Кун[d] |
| Адукацыя: | |
Падчас тэрору канца 1930-х гадоў Кун быў арыштаваны, катаваны. Пасьля судовае справы быў у хуткім часе расстраляны. У 1956 годзе быў пасьмяротна рэабілітаваны савецкім рэжымам акурат пасьля сьмерці Ёсіфа Сталіна і крытычнае пераацэнцы сталінізму.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в г Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
- ^ а б в г Deutsche Nationalbibliothek Record #118778218 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць
Бэла Кун — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Бэла Кун. Marxists Internet Archive.