Бертэль
Бертэль (Перцель, Пірціль) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Бертэль лац. Biertel | |
| Bertel | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Bert + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Перцель, Пірціль |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Бертэль» | |
Паходжаньне
рэдагавацьБерціла, Бірціла, Перціла або Пірціла, пазьней Бэртэль (Bertilo, Birtilo, Pertilo, Pirthilo, Bertel[1], Bertell[2], *Bertellus[3]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -берт- (-бэрт-, -барт-) (імёны ліцьвінаў Зыбарт, Кібарт, Любарт; германскія імёны Siebart, Kibart, Lubert) паходзіць ад германскага berhta 'яркі'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: села Бертели… село Бертели (1554 год)[6]; Pircilowa… Piercielowa (1671—1681 гады)[7].
Носьбіты
рэдагаваць- Сямён, Парфен, Міхаіл і Грышка Бертэлі — жыхары вёскі Кавалічаў (Гарадзенскі павет), якія ўпамінаюцца ў 1711 годзе[8]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Verdeutschungsbücher des Allgemeinen deutschen sprachvereins. — Berlin, 1900. S. 33.
- ^ Lind E. H. Norsk-isländska dopnamn ock fingerade namn från medeltiden. — Uppsala, 1915. S. 133.
- ^ Antroponimia Altomedieval en Galicia (4ª Ed.), Celtiberia.net — Prehistoria, Protohistoria e Historia antigua
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 282—283.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 16.
- ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 8. — Вильна, 1870. С. 100.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 182.
- ^ Яўген Анішчанка, Зарубичи, Коваличи инвентарь 1711 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 12 ліпеня 2016 г.