Београдски синдикат
«Београдски Синдикат» (па-сэрбску: Београдски Синдикат / Beogradski Sindikat, Бялградзкі сындыкат) — сэрбскі гіп-гоп гурт, што існуе з 1999 року. Складаецца з 11 удзельнікаў.
| Београдски Синдикат | |
 Beogradski Sindikat | |
| Гады | 1999—ц.ч. |
|---|---|
| Месца ўтварэньня | Бялград, Сэрбія |
| Мова | сэрбская |
| Жанр | гардкор-рэп, палітычны гіп-гоп, сэрбскі гіп-гоп |
| Удзельнікі | |
| beogradskisindikat.com | |
Гісторыя
рэдагавацьАфіцыйна датаю заснаваньня лічыцца 21 сакавіка 1999, калі гурт упершыню выступіў ў клюбе КСТ. Паўстала ў выніку зьліцьця рэп-камандаў «Ред Змаја» ды «ТУМЗ», а таксама далучэньня выканаўца Flex. На першапачатковым этапе выступы адбываліся ў невялікіх клюбах. Зь цягам часу каманда пачала больш сур’ёзную працу дзякуючы далучэньню Шэфа Сале. 2000 року пачаўся выпуск першых дыскаў зь песьнямі гурту. Тым жа рокам «Синдикат» выступіў на фэсьце ў Нові Садзе, а напрыканцы року выпусьціў першы сынґл «Дивлина» (па-сэрбску: Дзікунства). Празь некалькі месяцаў выйшаў другі сынґл «БС! БС!», і абедзьве песьні сталі гітамі. У траўні 2001 року гурт выступіў на музычным фэсьце ў Нансі, а праз кілька тыдняў даў канцэрт у Бялградзе на пляцы Рэспублікі. Улетку быў зьняты відэакліп на песьню «Дивлина», рэжысэрам якога стаў Дола Ізногуд. У лістападзе быў скончаны збор матэрыялў для альбому «БСССТ… Тишинчина!», які выйшаў у пачатку 2002 року.
Пасьля выйсьця першага альбому каманда дала канцэрты ў Бялградзе й Нові Садзе, а напрыканцы арґанізавала ґастролі па краіне. У верасьні 2002 року быў выпушчаны трэці сынґл «Говедина» (па-сэрбску: Ялавічына), які атрымаў скандальную вядомасьць. У ім высьмейвалась палітычная вярхушка Сэрбіі, і пра кожнага палітыка было згадана хоць бы ў адным радку. Праз рок Шкаба, фронтмэн гурту, выпусьціў сольны альбом «Сам», у той час як «Синдикат» пачаў запісваць другі альбом. 2004 року ў гурт прыйшоў Аляксандар Протыч, які перапрацаваў некалькі песень, дадаўшы туды кілька электронных сэмплаў. 2005 року выйшаў другі альбом «Сви заједно» (па-сэрбску: Усе разам).
Канцэрты праходзілі зь вялікім посьпехам, і натхненны гэтым гурт выпусьціў некалькі кліпаў на песьні «Алал вера» (па-сэрбску: Малайчына), «Ја у животу имам све» (па-сэрбску: Я ў жыцьці маю ўсё) ды «Део прошлости» (па-сэрбску: Частка мінулага). Тым часам Шкаба выпусьціў яшчэ адзін сольны альбом «PVO». У 2006 годзе выходзіць яшчэ адзін сынґл гурту «Они су», у запісе якога прыняў удзел DJ Iron. Сынґл зноўку выклікаў масавы рэзананс у супольнасьці — у песьні іншасказальна апісвалася цяжкае становішча краіны, а таксама крытыкаваўся ўрад. На песьню быў зьняты і кліп.
Да пачатку чэмпіянату Эўропы па водным поле выйшла песьня «Ми смо та екипа» (па-сэрбску: Мы тая каманда), якая стала афіцыйным гімнам зборнае Сэрбіі ня толькі па водным поле, але й па футболе. Пасьля чэмпіянату Эўропы быў адзьняты кліп, у якім прысутнічалі відэафраґмэнты гульняў зборнае Сэрбіі й яе сустрэчы ў Бялградзе (сэрбы сталі чэмпіёнамі Эўропы). 2007 року Шэф Сале выпускае свой сольны альбом «Први удар» (па-сэрбску: Першы ўдар), а Шкаба выпускае цягам трох наступных рокаў «Ремек Дело» (па-сэрбску: Рэмейк справы), «Десет дина гласа на матрици» (па-сэрбску: Крык дзесяці выдмаў у матрыцы) й «Музика за демонстрације» (па-сэрбску: Музыка на дэманстрацыі). 8 лютага 2009 гурт eпершыню выступіў у Расеі, даўшы канцэрт у маскоўскім клюбе «Точка».
У верасьні 2009 року на альбоме расейскага гурту «25/17» «Только для своих» (па-расейску: Толькі для сваіх) выходзіць сумесны трэк «Синдиката» з гэткімі рэп-выканаўцамі, как, уласна, «25/17», а таксама «ГРОТ» ды D-Man 55 «Мы победим!» (па-расейску: Мы пераможама!). Ён быў запісаны, як адзначыў Андрэй Бледны, удзельнікам гурту «25/17», у рамках расейска-сэрбскага сяброўства.
2010 року выйшаў альбом «Дискретни хероји» (па-сэрбску: Невядомыя героі). 28 красавіка 2012 року гурт выступіў з канцэртам на Бялградзкай Арэне. Кілька дзён пасьля выйшаў сёмы альбом «Бесконачно» (па-сэрбску: Бясконца).
Склад
рэдагавацьДыскаґрафія
рэдагаваць- Гистро (1998)
- БСССТ… Тишинчина! (2002)[1]
- Говедина (2002) [2]
- Сви заједно (2005)[3]
- Они су (2006)[4]
- Дискретни хероји (2010)[5]
- Синдикално пролеће (2016)
Узнагароды й намінацыі
рэдагаваць| Рок | Узнагарода | Катэґорыя | Вынік |
| 2010 | Сэрбскі Оскар папулярнасьці | E-Oscar | Намінацыя |