Балты (лац. Balti, Balthi, гоцк. Balþa) — каралеўская дынастыя вэстготаў, якая валадарыла ў 395—591 гадох.

Назва дынастыі паходзіць ад гоцкага слова balþa (baltha), што значыць «тлустыя» альбо «сьмелыя людзі»[1].

У 1845 годзе пруска-нямецкі мовазнаўца Георг Нэсэльман дзеля азначэньня носьбітаў летувіскай і латыскай моваў увёў у навуковы ўжытак тэрмін «балты», які ў беларускай і шэрагу іншых моваў цалкам супаў з назвай каралеўскай дынастыі вэстготаў.

Генэалёгія

рэдагаваць
  1. ^ Christensen A. S. Cassiodorus, Jordanes and the History of the Goths: Studies in a Migration Myth. — Museum Tusculanum Press, 2002. P. 320—321.