Балгра́дзкі раён (па-ўкраінску: Болградський район) — колішняя адміністрацыйная адзінка на поўдні Адэскай вобласьці Ўкраіны. Адміністрацыйны цэнтар — места Балград.

Балградзкі раён
Болградський район
Герб
Агульныя зьвесткі
Краіна Украіна
Статус раён
Уваходзіць у Адэская вобласьць
Адміністрацыйны цэнтар Балград
Дата ўтварэньня 1940
Дата скасаваньня 17 ліпеня 2020[1]
Афіцыйныя мовы украінская
Насельніцтва 74 951
Шчыльнасьць 54,950 чал./км²
Плошча 1364 км²
Месцазнаходжаньне
Балградзкі раён на мапе
Мэдыя-зьвесткі
Часавы пас GMT +2
Тэлефонны код +380-4846
Паштовыя індэксы 68706
   Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Геаграфічныя зьвесткі

рэдагаваць

Водны фонд Балградзкага раёну складае 5167 га. Плошча возера Ялпуг, што разьмешчана на тэрыторыі раёну, — 3854 га. Возера зьяўляецца адзінай крыніцай пітнай вады для места Балград. На тэрыторыі раёну разьмешчаныя 20 сажалак і 5 вадасховішчаў. У раёне цякуць 4 невялікія рэчкі: Ялпуг, Вялікі Катлабух, Малы Катлабух і Ташбунар. Агульная працягласьць малых рэчак і ручаёў 378 км. Для забесьпячэньня гаспадарчых і пітных патрэбаў насельніцтва ў раёне маецца 49 артэзіянскіх сьвідравінаў, 241 шахтная студня агульнага карыстаньня й 11 каптажоў.

Гісторыя

рэдагаваць

Тысячы баўгараў, ратуючыся ад турэцкага прыгнёту, уцякалі на поўдзень Расейскай імпэрыі. У 1818 року было ўтворанае Бэсарабскае балгарскае ўпраўленьне задунайскімі перасяленцамі. У сувязі з гэтым населеныя пункты, утвораныя да таго часу, увайшлі ў склад Ізмайлаўскай акругі Балгарскага асадніцтва.

Разам з гэтым пэрыядам зьвязанае заснаваньне места — Балграду. За ініцыятывай графа І. М. Інзава ў 1821—1923 роках было заснаванае места Балград, якое зрабілася цэнтрам балгарскіх калёніяў і адначасова гандлёвым, адміністрацыйным і рамесным цэнтрам Бэсарабіі ў цэлым.