Аральская шамая

Ара́льская шамая (Chalcalburnus chalcoides aralensis) — рыба сямейства карпавых.

Аральская шамая
Клясыфікацыя
Царства	Жывёлы
Надкляса	Касьцявыя рыбы
Атрад	Карпападобныя
Сямейства	Карпавыя
Род	Шамаі
Від	Chalcalburnus chalcoides
Падвід	Аральская шамая
Бінамінальная намэнклятура
Chalcalburnus chalcoides aralensis
Аральская шамая на Віківідах  Аральская шамая ў Вікісховішчы

Характэрныя прыкметы

Рот у выглядзе касой шчыліны, накіраванай угару, ніжняя сківіца троху выдаецца наперад. Паміж брушным і анальным плаўніком кіль, не пакрыты луской толькі блізу анальнай адтуліны. Анальны плаўнік складаецца мінімум з 13 промняў. Бакавая лінія ніжэй за сярэднюю лінію цела. Жабравыя тычынкі доўгія і густыя. Лоб і сьпіна цёмныя зь зеленаватым адценьнем, бакі і бруха срэбрыстыя. Плаўнікі (акрамя хваставога) ля падставы ружовыя, па краях шэрыя. Ад касьпійскай шамаі адрозьнівацца ніжэйшым целам. Даўжыня да 29 см.

Распаўсюджанасьць

Раней — Аральскае мора, цяпер сустракаецца ў нізоўях ракі Сырдар’і, у раўнінных вадаёмах ніжняга і сярэдняга цячэньняў Амудар’і, Зарафшану. У апошнія гады пранікла праз каналы ў сярэдняе цячэньне Сырдар’і і Кашкадар’і.

Лад жыцьця

Жыве і нерастуе ў моры. Палавой сталасьці самцы дасягаюць ва ўзросьце 2—5 гадоў пры даўжыні цела 15 см, а саміцы — ад 2 да 6 гадоў пры даўжыні 17 см. Нераст у прыбярэжных зонах, звычайна на камяністым грунце, радзей на пясчаным, часам ікры прыклейваецца да каранёў плывучых курцін трысьнёга. Асобіны, якія скончылі нераст, заходзяць у адкрытае мора і інтэнсіўна харчуюцца бакаплавамі і кукалкамі матыля. Ноччу шамая прабывае ў верхніх пластах вады, днём спускаецца на глыбіню.

Гаспадарчае значэньне

Раней — невялікае, лавілі шамаю невадамі, сеткамі. Пазьней стала каштоўнай прамысловай рыбай. У раўнінных вадасховішчах мае мясцовае прамысловае значэньне.

Вонкавыя спасылкі

• Определитель пресноводных рыб фауны СССР
• Chalcalburnus chalcoides aralensis (Berg) — Аральская шамая